جامعه ایرانی آداب و رسوم مردم ایلام

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

دو سه روز پيش از اين مراسم خانواده داماد به‌قدر کافى قند، برنج و چند رأس گوسفند و ساير مواد غذائى را به منزل پدر و عروس مى‌فرستند و در روزى معين افراد و نزديکان دو خانواده را براى صرف ناهار دعوت مى‌کنند و پس از ناهار، بزرگان خانواده در اتاقى ويژه ميزان شيربهاء و طلا را معين مى‌کنند .

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

پس از اتمام مراسم دزيراني، داماد به خانه عروس دعوت مى‌شود و برادر عورس، داماد را همراهى مى‌کند. داماد مبلغى را به‌عنوان هديه به خانواده دختر مى‌دهد. و هنگام بازگشت، خانواده ٔ عروس مبلغى بيش از آن‌را به داماد هديه مى‌کنند که در اصطلاح محلى به اين مراسم 'چري' يعنى دعوت مى‌گويند .

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

براى مراسم عروسى معمولاً روزهاى پنج‌شنبه و جمعه انتخاب مى‌شود و مهمانان از دو خانواده دعوت مى‌شوند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

دهل‌چى‌ها در ساعات اول روز در مجلس حاضر و شروع به نواختن مى‌کنند و اهالى نيز به پايکوبى مى‌پردازند.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

دهل‌زن همزمان اسامى تازه‌واردان را اعلام مى‌کند و فرد مزبور بايد پولى به‌عنوان شاوازانه به دهل‌زن بدهد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

در قديم سوارکاران فاميل داماد، ضمن ترتيب دادن مسابقه اسب‌دواني، با جلال و شکوه خاص براى آوردن عروس بهخانه او مى‌رفتند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

خواهر و مادر و برادر يا دائى و عموى داماد به اتاق عروس رفته و برادر داماد شالى را به کمر دختر بسته و عروس و همراهان او را براى حرکت آماده مى‌کردند و با خواندن آوازهاى محلي، باساز و دهل، عروس را به منزل داماد مى‌بردند

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

در جلوى منزل داماد فرش يا پارچه‌اى پهن مى‌کردند و داماد و يکى از برادرانش کنار آن مى‌ايستادند؛ به محض ورود کاروان عروس، داماد وى را از ماديان پياده مى‌کرد و برادر داماد گوسفندى را جلوى پاى عروس قربانى مى‌کرد و عروس پاى راست خود را در خون گوسفند مى‌زد.

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

جهيزيه عروس چند ساعت پيش از حرکت کاروان عروس، به خانه ٔ داماد فرستاده مى‌شد تا آماده شود .

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

در مناطق روستائى و عشيره‌اى استان ايلام 'چمر' نواى غمبارى است که در سوگ عزيزان از است رفته نواخته مى‌شود، اين مراسم در سه هنگام برگزار مى‌شود: هنگام نزع، تدفين و سوگواري