- Aug
- 6,376
- 47,010
- مدالها
- 23
آدنوم یا آدنوما (به انگلیسی: Adenoma)

آدنوم یا آدنوما (به انگلیسی: Adenoma) به تومور خوشخیم با منشأ بافت غددی گفته میشود.
این تومور در غددی مانند هیپوفیز، کولون، کبد، تیروئید، پاراتیروئید، غده فوق کلیوی و… تشکیل میشود. علائم آن اغلب ناشی از فشار بر بافتهای مجاور و ترشح هورمونهای مربوط به بافت منشأ میباشد.
مثلاً آدنوم هیپوفیز با فشار بر بافتهای مجاور موجب تاری دید و سردرد شده و با ترشح هورمون رشد منجر به درشتپایانکی (آکرومگالی) میشود.
آدنوما اصولاً خوشخیم است ولی ممکن است بافت تومورال بدخیم نیز باشد.
به تومور بدخیم با منشأ بافت غددی آدنوکارسینوم میگویند. گاه تودههای آدنومی بعد از چند سال به کارسینوم مبدل میشوند مانند سرطان روده بزرگ .
تفاوت بین تومور خوش خیم و سرطان چیست؟
تفاوت اساسی بین یک تومور خوش خیم و سرطان، رشد کند تر تومور خوش خیم و ظرفیت کمتر آن برای گسترش است. به عبارت دیگر آدنوما از نظر رشد، تهاجم کمتری نسبت به از آدنوکارسینوما دارد.آدنوما از کجا منشا می گیرد؟
آدنوما یک تومور خوش خیم است که در بافت غدد ایجاد می شود. بافت های آسیب دیده بخشی از دسته بافت های بزرگتری هستند که به عنوان بافت های اپیتلیال شناخته می شوند. بافت های اپیتلیال داخل پوست، غدد، حفره های اندام و غیره را می پوشانند. این اپیتلیوم از اکتودرم، اندودرم و مزودرم جنینی ناشی می شود.سلول های آدنوما لزوماً نباید بخشی از غدد باشند اما ممکن است دارای خواص ترشحی باشند.
آیا آدنوما می تواند سرطانی شود؟
آدنوما به طور کلی خوش خیم یا غیر سرطانی است اما احتمال تبدیل شدن به آدنوکارسینوما که بدخیم یا سرطانی است را دارند.تومور خوش خیم می تواند با رشد زیاد، بر ساختارهای حیاتی اطراف فشار بیاورند و به پیامدهای شدیدی منجر شوند.
سندرم پارانئوپلاستیک
آدنومای بزرگ در اندام های تولیدکننده هورمون های حیاتی باعث افزایش هورمون های بدن می شوند که منجر به عوارض جدی به نام سندرم paraneoplastic می شوند.
آخرین ویرایش توسط مدیر: