آموزشی آشنایی با «کشمکش درونی» در داستان ها

[آرشیت]

گفت: «باید بفهمی که تمدن ما اینقدر گسترده و بزرگه که نمی شه اقلیتامون رو ناراحت و تحریک نکنیم. از خودت بپرس، ما توی این کشور بیشتر از همه چی می خوایم؟ مردم می خوان شاد باشن، درسته؟ توی تموم زندگیت این رو نشنیدی؟

 

[آرشیت]

مردم می گن می خوایم شاد باشیم. خب، واقعا نیستن؟ مدام به جنب و جوش درشون نمی آریم، سرگرم‌شون نمی کنیم؟ اصلا برای همین زنده ایم، نه؟ برای لذت و خوشی، برای هیجان، نه؟ و باید اعتراف کنی که فرهنگمون برامون کلی از این چیزا می‌آره.»
—از کتاب «فارنهایت 451» اثر «ری بردبری»

 

[آرشیت]

«عطش مبارزه» اثر «سوزان کالینز»


«کتنیس اِوِردین» به منظور حفظ جان خواهرش داوطلب می شود تا در یک رقابت مرگبار که توسط حکومت برپا شده، شرکت کند. او تمایلی به کشتن رقیبان خود ندارد اما با خانواده ای که برای بقا به او متکی هستند، «کتنیس» چاره ای جز پیروزی در

 

[آرشیت]

مسابقه ندارد. ترس، وظیفه و نیاز در هم می آمیزند و «کتنیس» برای زنده ماندن به مبارزه ادامه می دهد، و همزمان تلاش می کند روح خود را به حکومتی نبازد که او و خانواده اش را مورد ستم قرار داده است.

 

[آرشیت]

به کابوسی دچار می شوم که به رغم بیدار شدن‌های مکرر، هر بار هراسی هولناک تر انتظارم را می کشد. تمام آنچه که بیش از هر چیزی مرا به وحشت می اندازد، تمام آنچه که می ترسم برای دیگران پیش بیاید، با چنان جزئیات روشن و واضحی نمود پیدا می کند

 

[آرشیت]

که جز باور حقیقی بودنشان، تصور دیگری نمی توانم داشته باشم. هر بار که بیدار می شوم، با خود فکر می کنم، بالاخره تمام شد، اما تمام نمی شود. تنها شروع فصل جدیدی از رنج و عذاب است.

 

[آرشیت]

چند بار باید شاهد مرگ «پریم» باشم؟ آخرین لحظات پدرم دوباره در ذهنم زنده شود؟ احساس کنم بدنم تکه تکه می شود؟ ماهیت عملکرد زهر زنبورهای ردیاب این گونه است، بسیار دقیق ساخته شده تا محل احساس ترس را در مغز هدف قراردهد.
—از کتاب «عطش مبارزه» اثر «سوزان کالینز»

 

[آرشیت]

«ارباب حلقه ها» اثر «جی. آر. آر. تالکین»


«آراگورن» پادشاه حقیقیِ و گمشده ی قلمرو «گوندور» است. تقدیر بر این است که او باید تاج و تخت را به دست آورد، اما «آراگورن» در تحقق بخشیدن به این پیشگویی، درنگ می کند و هراس این را دارد که همان فسادی که در رگ های پیشینیان او جریان داشته، او را نیز به سوی تاریکی خواهد کشید و باعث رنج مردمش خواهد شد.

 

[آرشیت]

حدود یک مایل آن طرف تر از «پارت گالن»، در یک محوطه ی بی درخت کوچک نه چندان دور از دریاچه، «بورومیر» را پیدا کرد. نشسته و پشتش را به تنه ی درختی عظیم تکیه داده بود، و انگار که داشت استراحت می کرد.

 

[آرشیت]

اما «آراگورن» دید که تیرهای پَرسیاه بسیاری تنش را سوراخ کرده است؛ هنوز شمشیرش را به دست داشت، اما تیغه ی آن از نزدیک قبضه شکسته بود؛ شاخش دو تکه شده و کنارش افتاده بود. تعداد زیادی از اورک ها کشته و گرداگرد او و زیر پایش کپه شده بودند.