آداب ملل آشنایی با آداب و رسوم مردم کانادا

[ام کا اچ p.r]

نشان دادن انگشت وسط: یک حرکت بسیار زشت که ناشی از عصبانیت است و معمولا در حین رانندگی انجام می‌شود.
گرفتن شصت دست به سمت پایین: یک نوع مخالفت
گذاشتن آرنج بر روی میز در هنگام غذا: این حرکت در جلسات رسمی‌تر می‌تواند بی‌ادبی محسوب شود، اما در ملاقات‌های خودمانی مشکل خاصی ندارد.
غذا خوردن با دهان باز یا حرف زدن با دهان پر: که از سوی اکثر افراد، یک حرکت مشمئزکننده محسوب می‌شود.
خمیازه کشیدن: اگر جلوی دهانتان را با دست نگیرید، یک حرکت زشت محسوب می‌شود.
نگاه خیره یا اشاره به غریبه‌ها: که یک نوع بی ادبی و تمسخر محسوب می‌شود

 

[ام کا اچ p.r]

عطسه هم در کانادا، آداب خودش را دارد: فرد عطسه کننده بعد از عطسه می گوید “معذرت می‌خواهم” و فردی که کنارش ایستاده برای همراهی با او می‌گوید “عافیت باشد”. پوشاندن دهان و بینی در هنگام عطسه کردن ضروری است و مردم کانادا تنها از دستمال کاغذی برای گرفتن دماغشان استفاده می‌کنند.

 

[ام کا اچ p.r]

اگرچه از بخشی از آداب اجتماعی در فصل تابستان صرفن ظر می‌شود، اما قاعده “بدون پیراهن و کفش، خبری از خدمت نیست” در سازمان‌های کانادا پابرجا است. برهنگی در ملا عام به هر شکلی غیرقانونی است و تنها توسط افراد فوق العاده آوانگارد یا افرادی انجام می‌شود که به دنبال توجه هستند.

مباحثی در جوامع کانادایی درباره رفتارهایی مانند بغل کردن و بوسیدن در اماکن عمومی وجود دارد. شاید بعضی‌ها به سادگی از کنار این رفتارها بگذرند، اما در نگاه بعضی دیگر می‌تواند نامناسب و حتی دست درازی به حقوق شهروندیشان باشد؛ این قضاوت‌ها در رابطه با زوج‌های همجنس شدیدتر است.

 

[ام کا اچ p.r]

گرایشات سیاسی
به غیر از کسانی که صحبت درباره نقطه نظرات سیاسی را بخشی از شخصیت خود می‌دانند، صحبت درباره گرایشات سیاسی یکی از شخصی‌ترین مسائل در جامعه کانادا محسوب می‌شود. رای‌گیری در یک فضای شخصی و پوشیده انجام می‌شود و مردم کانادا حق دارند که ترجیحات سیاسی خود را حتی بعد از خروج از محل اخذ رای نیز مخفی نگاه دارند. بنابراین سوال “به چه کسی رای دادی؟” سوال بدی محسوب می‌شود و حتی یک دوست نزدیکتان هم شاید واکنش خوبی به این سوال نشان ندهد.

جناح‌های سیاسی کانادا عمدتا به دو گروه چپ و راست تقسیم شده اند و شامل احزاب (و رای دهندگان) می‌شود که عقاید، اصول سیاسی، برنامه هایی مثل افزایش مالیات، مالیات بر ارزش افزوده، سیاست خارجی (به خصوص ارتباط با اسرائیل)، قوانین کیفری، مالکیت سلاح، فقر، رفاه، مهاجرت، قانونی کردن بعضی از مواد مخدر، اتانازی، همجنسگرایی، تغییر جنسیت و گری متفاوت دارند. صحبت و اظهار نظر عمومی درباره موضوعاتی مثل این موارد، زمینه مشاجرات را فراهم می‌کند و خیلی از افراد از این موضوع دوری می کنند.