آموزشی آشنایی با مکاتب ادبی-رئالیسم جادویی

[DELVIN]

 

[DELVIN]

تاریخچه‌ای کوتاه
اصطلاح «magic realism» که به «رئالیسم جادویی» ترجمه می‌شود، اولین بار در سال 1925 توسط منتقد هنر آلمانی، فرانتس رو، در کتاب «پس از اکسپرسیونیسم: رئالیسم جادویی» به کار برده شد. او این اصطلاح را برای توصیف عینیتی جدید به کار برد. سبکی از نقاشی که آن زمان در آلمان رواج داشت و جایگزینی برای اکسپرسیونیسم دوره‌ی رمانتیک بود.

 

[DELVIN]

فرانتس رو اعتقاد داشت که اگر با دقت نگاه کنید، می‌توانید اجسام و اشیاء جادویی، فانتزی و ماورایی را ببینید. او برای تاکید این موضوع از «رئالیسم جادویی» استفاده کرد.
کتاب فرانتس رو در سال 1927 به زبان اسپانیایی ترجمه و سبک رئالیسم جادویی به اسپانیایی زبان‌ها نیز معرفی شد. پس از آن، این سبک طرفداران بسیار زیادی در آمریکای جنوبی پیدا کرد. از دیگر وقایعی که این سبک را محبوب‌تر و شناخته‌شده‌تر کرد، فعالیت‌های نویسنده‌ی کوبایی-فرانسوی، آلخو کارپنتیر است. او در طول اقامت خود در پاریس، تحت تاثیر این مکتب ادبی قرار گرفت. و در کتابی دیگر، عقاید فرانتس رو در رابطه با «رئالیسم جادویی» را توسعه داد. او این کتاب را «رئالیسم شگفت‌انگیز» نامید.

 

[DELVIN]

در سال 1955، آنجل فلورس که یک منتقد ادبی انگلیسی بود، اصطلاح «رئالیسم جادویی» را در یک مقاله‌ی ادبی به زبان انگلیسی معرفی کرد. او «خورخه لوئیس بورخس» نویسنده‌ی آرژانتینی مجموعه داستان‌های «تاریخ جهانی شرارت»، را اولین رئالیست جادویی اعلام کرد.

 

[DELVIN]

با اینکه نویسندگان آمریکای لاتین پایه‌گذاران سبک رئالیسم جادویی هستند، ولی قبل از آن نیز نویسندگانی وجود داشتند که بدون اینکه با این سبک آشنایی چندانی داشته باشند یا حتی قبل از اینکه رئالیسم جادویی یک ژانر ادبی شناخته شود، داستان‌هایی به این سبک می‌نوشتند. به عنوان مثال، «دگردیسی» فرانتس کافکا، اثری است که بعد‌ها توسط منتقدان، یک رئالِ جادویی شناخته شد. اما این رمان در سال 1915 منتشر شد. یعنی یک دهه قبل از اینکه فرانتس رو در مورد رئالیسم جادویی بنویسد. و این ژانر در ادبیات آمریکای لاتین معرفی و شناخته شود

 

[DELVIN]

ویژگی‌های سبک رئالیسم جادویی
با اینکه آثاری که به این سبک نوشته شده‌اند، هر کدام تفاوت‌های خاصی دارند، ولی تمام آن‌ها یک سری ویژگی یکسان دارند. که دانستن آن‌ها، می‌تواند به شما در شناخت و تشخیص این آثار کمک کند.

 

[DELVIN]

دنیای واقعی: تمام آثاری که در سبک رئالیسم جادویی نوشته‌ شده‌اند، در مکانی واقعی اتفاق میفتند. مکانی که در این دنیا وجود خارجی دارد و برای خواننده آشنا است.
عناصر جادویی: از اشیاء سخنگو گرفته تا تله پاتی با شخصیت‌های مرده، همگی می‌توانند عناصر خیالی داستان‌های رئالیسم جادویی را تشکیل دهند. اگرچه در داستانی که با این سبک نوشته شود، این عناصر قطعا به شکلی نرمال و طبیعی توصیف می‌گردند. تا جایی که به حضور تمام آن‌ها عادت کرده و آن‌ها را بخشی از واقعیت ماجرا تلقی کنید.

 

[DELVIN]

اطلاعات محدود: نویسندگان رئالیسم جادویی عمدا بدون اینکه هیچ دلیل منطقی داشته باشند یا چیزی راجع به عنصر خیالی داستان توضیح دهند، آزادانه از سحر و جادو در داستان استفاده می‌کنند. تا بتوانند آن‌ها را تا جایی که ممکن است، عادی و بخشی از زندگی روزمره جلوه دهند.

 

[DELVIN]

نقد: نویسندگان اغلب از رئالیسم جادویی برای ارائه‌ی انتقادی ضمنی از جامعه، به ویژه انتقاد از وضعیت سیاسی و حکومت استفاده می‌کنند. این سبک در مناطقی از جهان مانند آمریکای لاتین که از نظر اقتصادی تحت فشار و سواستفاده‌ی کشورهای غربی قرار گرفته است، محبوبیت بیشتری پیدا کرد. نویسندگان رئالیست جادویی، از این ژانر ادبی برای ابراز انزجار و انتقاد از امپریالیسم آمریکا استفاده کردند.

 

[DELVIN]

ساختار منحصر به فرد طرح داستان: رئالیسم جادویی مثل سایر ژانرهای ادبی، آغاز، میانه و پایان واضحی ندارد. و از یک آرک معمولی پیروی نمی‌کند. این امر باعث می‌شود که هنگام خواندن داستان، مخاطب تجربه‌ی جدیدی به دست بیاورد. و محتوا برایش جذابیت بیشتری داشته باشد. چون نمی‌داند که داستان در چه زمانی اوج می‌گیرد یا یا چه زمانی درگیری رخ می‌دهد.