آموزشی آشنایی با مکاتب ادبی-رئالیسم جادویی

[DELVIN]

نویسندگان مشهور در سبک رئالیسم جادویی
در این میان، نویسندگانی هستند که نسبت به سایر نویسندگان، در نوشتن آثاری به این سبک مهارت دارند. و در حقیقت، سبک رئالیسم جادویی به کمک نوشته‌های آن‌ها شناخته و درک می‌شود. از آن‌ها می‌توان به گابریل گارسیا مارکز، ایزابل آلنده، سلمان رشدی، تونی موریسون، لورا اسکیبل، خورخه لوئیس بورخس و آنجلا کارتر اشاره کرد.

 

[DELVIN]

آثار معروف در ادبیات جهان
فرقی نمی‌کند که قصد آشنایی با این ژانر ادبی را داشته باشید یا قصد دارید رمان و داستان کوتاه مخصوص خودتان را به این سبک بنویسید. به هر حال باید آثاری در این زمینه خوانده شود. چه بسا بهتر است آثاری خوانده شود که این سبک را بهتر از سایر آثار معرفی می‌کند. و مرز بین خیال و واقعیت را تار می‌کند. ما در ادامه چند نمونه از این داستان‌ها را معرفی خواهیم کرد. اگرچه برای درک تمام عناصر و مفاهیم،‌ باید نمادها و تلمیح‌های ادبی را بشناسید و راجع به آن‌ها اطلاعات زیادی داشته باشید.

 

[DELVIN]

صد سال تنهایی اثر گابریل گارسیا مارکز (1967). این یک داستان چند نسلی در مورد شخصی است که رویای شهر آینه‌ها به نام ماکوندو را در سر می‌پروراند. و سپس آن را مطابق تفاسیر و ذهنیت خود ایجاد می‌کند. این کتاب توسط بهمن فرزانه ترجمه شد. و ایرانی‌ها را برای اولین بار با سبک رئالیسم جادویی آشنا کرد. لازم به اشاره است که در مطلبی با عنوان «صدسال تنهایی؛ رمان‌ترین رمان» به معرفی جامعی از آن پرداخته‌ایم

 

[DELVIN]

خانه‌ی ارواح اثر ایزابل آلنده (1982). داستانی چند نسلی درباره‌ی زنی است که قدرت‌های ماورایی دارد. و می‌تواند با دنیای مردگان و ارواح ارتباط برقرار کند.
رمان دلبند اثر تونی موریسون (1987). این رمان راجع به زنی سیاه پوست است که در خانه‌ای جن زده زندگی می‌کند و گذشته‌ی دردناکی را به عنوان یک برده تجربه کرده است

 

[DELVIN]

مثل آب برای شکلات اثر لورا اسکیبل (1989). این رمان در مورد زنی است که آشپزی او با احساساتش ادغام و ترکیب می‌شود و باعث ایجاد عواقب ناخواسته برای افرادی می‌شود که از آن غذا می‌خورند.
سرگذشت پرنده‌ی کوکی اثر هاروکی موراکامی (1994). این رمان در مورد مردی است که در دنیایی که زیر خیابان‌های توکیو قرار دارد. و دنبال گربه‌ی و همسر گمشده‌اش می‌گردد.

 

[DELVIN]

پیرمردی فرتوت با بال‌های‌های عظیم اثر گابریل گارسیا مارکز (1955). این داستان کوتاه راجع به پیرمردی با بال‌های عظیم (و خیلی کثیف و بد بو) است. که به مثابه یک پارودی بزرگ از فرشتگان زیبا رو است؛ در ساحلی پیدا می‌شود و خانواده‌ای را از فقر نجات می‌دهد.

 

[DELVIN]

رئالیسم جادویی در ایران
اگرچه مرجع و مبدا رئالیسم جادویی را از آمریکای لاتین می‌شناسند، ولی در ایران نیز نویسندگان زیادی وجود داشتند که داستان‌هایی واقعی با عناصر خیالی می‌نوشتند. ولی به خاطر عدم آگاهی کافی از این ژانر ادبی، هیچ کدام در این زمینه ادعایی نداشتند. به همین دلیل، آغاز آشنایی با رئالیسم جادویی را با ورود کتاب‌های ترجمه‌ شده نظیر «صد سال تنهایی» به ایران می‌شناسند. از آثار رئالیسم جادویی در ادبیات فارسی می‌توان به «اهل غرق» نوشته‌ی «منیرو روانی پور»، «عزادارن بیل» نوشته‌ی «غلامحسین ساعدی»، «روزگار سپری شده‌ی مردم سالخورده» نوشته‌ی «محمود دولت آبادی»، «روزگار برزخی» نوشته‌ی «رضا براهنی» و «داستان‌های شهرنوش پارسی پور» اشاره کرد