تاریخ جهان آمریکا، جنگ‌هایی برای استقلال

[حنا نویس]

مذاکرات که تمام شد، جدایی کامل از اصول کنفدراسیون نیز برای همگان اعلام شد؛ کنگره متشکل از دو مجلس می‌شد و یک رئیس‌جمهور هدایت قوه مجریه را در دست می‌گرفت. بنیانگذاران اما در واگذاری قدرت به قوه مجریه‌ تردید داشتند و همین ‌ترس بود که موجبات تشکیل کالج انتخاباتی از اعضای مجالس ایالتی را برای انتخاب رئیس‌جمهور فراهم کرد. ​

 

[حنا نویس]

فارغ از تمامی‌تردید‌ها، قانون اساسی تدوین شد و ‌آمریکا پایه‌های یک جمهوری را بنیان گذاشت، اگرچه نشانه‌های‌ ترس و‌ تردید همچنان در فضای مجمع قانون اساسی دیده می‌شد، ‌تردیدهایی که «فورست مک‌دونالد» تاریخدان را واداشت تا درباره تن دادن اعضا به جایگاه ریاست‌جمهوری توصیفی چنین برای آیندگان به یادگار گذارد: «‌در واقع اگر به خاطر وجود جورج واشنگتن که همه به او احترام می‌گذاشتند و او را نخستین رئیس قوه مجریه می‌شناختند، نبود، شاید مقام ریاست‌جمهوری اصلا پیش‌بینی نمی‌شد.»​

 

[حنا نویس]

به این ‌ترتیب نویسندگان قانون اساسی ایالات متحده یک دولت ‌آمریکایی تشکیل دادند که هم جمهوریخواه بود و هم دموکرات و البته فدرال؛ حکومتی که نمونه آن پیشتر هیچ گاه وجود نداشت. در طلیعه قانون اساسی بود که از بن فرانکلین، یکی از نویسندگان آن سوال شد که : «‌خب آقای دکتر، بالاخره ما چه به دست آوردیم؟ یک جمهوری یا یک حکومت سلطنتی؟» و سیاستمدار سالخورده پاسخ داده بود که: «‌حکومت جمهوری، اگر بتوانید آن را حفظ کنید.» ​

 

[حنا نویس]

اما ‌آمریکایی‌ها بی‌شک توصیف بنجامین فرانکلین 81 ساله، عضو مجمع قانون اساسی را بیشتر می‌پسندند، آن هنگام که شاهد امضای قانون اساسی توسط اعضای مجمع بود و به اطرافیانش گفت: «‌من در طول این اجلاس و فراز و نشیب‌های آن، بارها و بارها به آن نقاشی پشت سر رئیس مجمع نگاه می‌کردم بدون آنکه بتوانم بگویم که آن خورشید– در نقاشی - در حال طلوع است یا غروب. اما حالا بالاخره خوشحالم از اینکه می‌دانم آن خورشید در حال طلوع است و نه غروب.»​

 

[حنا نویس]

درخشش طلوع خورشید حکومت جدید با ریاست‌جمهوری جورج واشنگتن، به عنوان اولین رئیس‌جمهور ایالات متحده ‌آمریکا بیشتر شد تا او در اولین سخنرانی ریاست‌جمهوری خود در سال 1789، پذیرش قانون اساسی ‌آمریکا از سوی تمامی ‌ایالات را ستایش کند و بگوید: «‌انجام شد! ما یک ملت بزرگ شده‌ایم.» او در همین سخنرانی بود که از کشور جدید ‌آمریکا به عنوان آزمایش و تجربه‌ای یاد کرد که می‌توانست معلوم کند که آیا انسان‌ها می‌توانند «آتش مقدس آزادی» را حفظ کنند یا خیر.​

 

[حنا نویس]

آتش انقلاب فرانسه در 1789که شکل گرفت، از تاثیر آموزه‌های انقلاب ‌آمریکا بر این انقلابیون جدید نیز سخن گفته شد. این تاثیرپذیری شاید خود دلیلی بود برای آلکسی دوتوکویل، اندیشمند و سیاستمدار فرانسوی که سفری به قاره جدید داشته باشد و آموزه‌های حکومتداری نو را از نزدیک ببیند و لمس کند: «همین که پای شما به خاک ‌آمریکا رسید، یک مرتبه چشم باز می‌کنید و متوجه می‌شوید در میان یک نوع جنجال و آشوب قرار گرفته‌اید. ​

 

[حنا نویس]

از همه طرف فریادهای درهمی ‌به گوش می‌رسد و هزاران صدا یک‌باره از هرطرف بلند است. هریک از این صداها یک خواست اجتماعی است که طنین‌انداز می‌شود. در اطراف شما همه چیز در حرکت و فعالیت است. بزرگترین تکلیفی که فرد ‌آمریکایی برای خود می‌شناسد آن است که در امر حکومت جامعه مشارکت کند.» توکویل در مشاهدات خود از ‌آمریکا مجذوب علاقه مردم این سرزمین به «آزادی» و «عمل به قانون» می‌شود.​

 

[حنا نویس]

اینچنین است که کشور جدید مکتبی برای درس‌خوانی‌های فیلسوف فرانسوی می‌شود تا او اکنون اندیشه‌های برگرفته از رساله‌ها را در عمل تجربه کند و یافته‌های خود را با اطمینان برای آیندگان به یادگار گذارد: «من یقین دارم اگر روزی استبداد در ‌آمریکا پیروز شود، برای تغییر عاداتی که مردم در نتیجه دموکراسی به دست آورده‌اند، با اشکال مواجه خواهد شد و مشکل‌تر از همه نیز محو ساختن عشق به آزادی در این مردم است.» ​

 

[حنا نویس]

فیلسوف لیبرال فرانسوی، جمهوری تازه‌تاسیس ‌آمریکا را «سلطنت آرام اکثریت» معرفی می‌کرد و احترام این مردم به قانون را با جملاتی چنین می‌ستود: «هریک از افراد در اطاعت و رعایت احترام قانون نفع خاصی دارند، زیرا همان فردی که امروز جزو اکثریت نیست می‌داند که فردا ممکن است جزو اکثریت قرار گیرد. اطاعت آنها از قانون تنها از آن نظر نیست که قانون ساخته و پرداخته اکثریت است بلکه از آن نظر است که آن را مخلوق خود می‌دانند.​

 

[حنا نویس]

به این جهت در ایالات متحده هرگز تعداد زیادی از افراد که در جوش و خروش باشند و به قوانین مانند دشمن ذاتی خود نظر کنند و نسبت به آن سوءظن داشته باشند، دیده نمی‌شود.» توکویل اما در گشت و گذارهای خود از جنوب تا شمال ‌آمریکا یک چالش حکومتداری کشور جدید را به چشم می‌بیند و حکومتگران ‌آمریکایی را نسبت به آن هشدار می‌دهد. ​