آموزشی آموزش داستان نویسی : زاویه دید و نوع لحن روایی داستان

[آرشیت]

شناخت و درک احساسات، افکار و... سایر شخصیت‌ها به دلیل محدودیت در این زاویه دید کم و سطحی و از دید شخصیت اصلی صورت می‌گیرد. چون شخصیت اصلی تنها می‌تواند در یک مکان و یک زمان باشد علاوه بر محدودیت شخصیت؛ محدودیت فضا و مکان را نیز ایجاد می‌کند.

 

[آرشیت]

در این نوع زاویه دید، شخصیت اصلی و راوی را نمی‌شود زیاد مورد بررسی قرار داد. از جمله بزرگترین معایب این نوع زاویه دید این است که مخاطب و خواننده از همان اول می‌داند که شخصیت اصلی تا انتهای داستان زنده می‌ماند و حس تعلیق از داستان شما گرفته می‌شود.

 

[آرشیت]

این معایب سبب می‌شود نویسندگان اندکی با این نوع زاویه دید داستان بنویسند.

2- زاویه دید دوم شخص یا زاویه دید خطابی: اگر صرف کردن ضمایر فارسی را خوب بلد باشید دوم شخص دوم با ضمیر«تو» و بخواهیم خیلی مودبانه به کار ببریم « شما» آورده می‌شود.

 

[آرشیت]

زاویه دید دوم شخص زمانی استفاده می‌شود که نویسنده بخواهد بین خودش و درگیری‌اش با داستان فاصله ایجاد کند و به این ترتیب به جای ضمیر من، از تو استفاده می‌کند.

 

[آرشیت]

این زاویه دید را بیشتر در کتابهای انگیزشی، راه‌های کسب موفقیت که اشاره مستقیم به خود خواننده دارند شاهد هستید. داستان نوشتن با این زاویه دید مناسب نیست و معمولا پیشنهاد نمی‌شود مگر اینکه همان گونه که آورده شد دوست داشته باشید کتاب انگیزشی بنویسید.

 

[آرشیت]

3- زاویه دید سوم شخص: دانای کل

اگر بخواهیم باز صرف کردن ضمایر را مرور کنیم می‌شود ضمایر «او»، «آن‌ها»، « ایشان».

 

[آرشیت]

این زاویه دید که به عنوان دانای کل هم شناخته می‌شود توانایی بیان شخصیت‌های مختلف به همراه احساسات، عواطف، بیان ظواهر را در خود دارد. محدودیت زمان و مکانی ندارد چرا که این زاویه دید، دانای کل است، خالق داستان با تمام جزییات آن است.

 

[آرشیت]

این زاویه دید، سه نوع دارد:

الف) زاویه دید سوم شخص محدود: در این نوع زاویه خواننده تنها می‌تواند افکار یک شخصیت اصلی را بخواند. نویسنده در این نوع زاویه دید خود را محدود به شخصیت اصلی قرار داده و همه چیز را از زاویه دید « او» می‌بیند و بیان می‌کند.

 

[آرشیت]

این زاویه دید محدودیت شناختی سایر شخصیت‌ها را دارد. خواننده ارتباط خوبی با شخصیت اصلی برقرار می‌کند؛ اما از سایر شخصیت‌های داستان غافل می‌ماند. ( بیشتر داستان‌های کودک از این زاویه دید استفاده می‌شود)

 

[آرشیت]

ب) زاویه دید سوم شخص جهنده یا زاویه دید متناوب : این زاویه دید یک شخصیت اصلی دارد و داستان از زاویه دید او بیان می‌شود؛ اما بنا به پیشرفت داستان هرازگاهی شخصیت‌های دیگر نیز راوی داستان می‌شوند.