آموزشی آموزش معمایی‌نویسی به‌قلم مهندس نویدفرخی

[ASHVAN]

برای این منظور ، از منحنی Fichtean استفاده کنید، یک ساختار داستانی که بر تنش و بحران های کوچک تأکید دارد، ایده این است که خوانندگان را مشتاق رسیدن به نقطه اوج کنید. این کار در یک رمان معمایی ضروری است! شما باید پیرنگ داستان خود را طوری تنظیم کنید که هر سرنخ جدید، تا قبل از رسیدن به اوج داستان، تنش را افزایش دهد.

 

[ASHVAN]

این لحظه زمانی اتفاق می افتد که سرنخ اصلی مشخص می شود، یا وقتی که کارآگاه داستان شما به اهمیت یک سرنخ فراموش شده پی می برد. آنچه در این مرحله اتفاق می افتد منجر به پایان یافتن رمان شما می شود.

 

[ASHVAN]

نکته: هنگام برنامه ریزی برای سرنخ ها خواننده را در ذهن داشته باشید! یک داستان معمایی خوب به شخصیت هایش اجازه نمی دهد همه کارها را انجام دهند. بلکه به خوانندگان در حل معما نقش فعالی می دهد. برای جالبتر کردن داستان، بصورت ظریف از جهت دهی اشتباه استفاده کنید که در ادامه در مورد آن صحبت خواهیم کرد.

 

[ASHVAN]

گمراه کردن خوانندگان

خواننده را از حقیقت دور کنید. ممکن است فکر کنید اینکار حس بدی را ایجاد می کند. اما اگر به خوبی انجام شود، می تواند بخشی از سرگرمی داستان باشد. دور کردن خواننده از حقیقت یکی از مشخصه های اصلی ژانر معمایی است که به بالا بردن تنش و افزایش سرعت داستان کمک می کند. (ناگفته نماند، این کار باعث می شود خوانندگان نتوانند جواب معما را خیلی زود حدس بزنند.)

 

[ASHVAN]

می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:

• شخصیتی که همدست به نظر می رسد، اما اینطور نیست.
• شیئی که مهمتر از آنچه در واقعیت است به نظر می رسد.
• سرنخی گمراه کننده که توسط مجرم کاشته شده است.

سرانجام، به یاد داشته باشید که وقتی صحبت از پایان داستان معمایی شما می شود، مهم است که عادلانه بازی کنید. خواهر دوقلوی مظنون را به عنوان پیچش آخر بدون هیچ پیش زمینه قبلی به داستان معرفی نکنید! دور کردن خواننده از حقیقت ایرادی ندارد، اما اگر می خواهید خوانندگان را راضی کنید نتیجه گیری باید کاملاً منطقی باشد.

 

[ASHVAN]

3. شخصیت های خود را ترسیم کنید

برای توسعه شخصیت های داستان، شاید شروع داستان در صحنه جنایت مفید باشد. صحنه را به تصویر بکشید و از خود بپرسید: مقصر کیست؟ سپس شخصیت های دیگر داستان خود را در آن صحنه جمع کنید. این داستان ها را برای هر کدام از شخصیت ها مشخص کنید و آنها را به صورت لایه لایه بسازید و جنایت را در مرکز داستان خود نگه دارید.

 

[ASHVAN]

مجرم

برای نوشتن شخصیت یک مجرم، ابتدا باید انگیزه آنها را دقیقاً مشخص کنید. تمام پیرنگ داستان شما حول این شخصیت و دلیل آنها برای ارتکاب جرم است، بنابراین باید کاملاً قابل باور باشد.

 

[ASHVAN]

مگر اینکه با یک قاتل زنجیره ای سروکار دارید ( که در این صورت انگیزه آنها ممکن است مبهم و بدون دلیل باشد)، فهمیدن انگیزه مجرم داستان شما همیشه باید این سؤال را در خود داشته باشد: قاتل با اینکار چه چیزهایی را به دست می آورد یا از دست می دهد؟ پاسخ پول، عشق یا هر چیز دیگری می تواند باشد.

 

[ASHVAN]

مظنونین​

برای اینکه داستان یک داستان معمایی باشد، مجرم نمی تواند تنها جنایتکار احتمالی باشد. برای اینکه خوانندگان در جستجوی حقیقت باشند، سعی کنید سایر مظنونان خود را با داشتن هر سه مورد زیر نشان دهید:

• وسیله (آیا آنها به اسلحه دسترسی داشتند؟)
• انگیزه (آنها از ارتکاب جرم چه سودی می برند؟)
• فرصت (آیا آنها نزدیک صحنه جنایت بودند؟)

 

[ASHVAN]

پس از آن، وظیفه کارآگاه یا هر شخص دیگری که درصدد یافتن مجرم است این است که بفهمد آیا آنها هر سه این موارد را دارند. شاید بدانید که سرهنگ هنگام قتل خانم اسکارلت با اسلحه در اتاق ناهارخوری بوده است اما چرا او باید مرگ این زن را بخواهد؟