آموزشی آموزش نقد

[ادوارد کلاه به سر]

لازم است که این نکته را به تمام منتقدین و مفسرین گوشزد کنیم که تجربه و دانش ، بعضا آنها را از خوانندگانشان دور می کند . شاید بهتر باشد که چنین تعبیر کنیم : منتقدین آموزش می بینند تا مردم را با نگارش نقدهای جنجالی خود در برابر آثار هجو و بی ارزش محافظت کنند ، در صورتی که آنها باید بدانند همان طور که تمام آثار هنری بد نیستند ، همه آنها را هم نمی توان به طور مطلق خوب و مناسب دانست .

 

[ادوارد کلاه به سر]

منتقدین مراقب باشند که گاهی اوقات به خاطر حق شناسی هم که شده فقط جوانب مثبت و خوب مضوعی را بزرگ نمایی نکنند . به عبارت دیگر در چنین حالتی منتقدین نباید نقش قم*ار بازان را بازی کنند و دل به دریا بزنند تا ببینند عکس العمل مخاطبان چه خواهد شد ؟

 

[ادوارد کلاه به سر]

برای خوانندگان مطلب بنویسید

منتقدین باید اساسا محض خاطر خوانندگان ، مطلب بنویسند در غیر این صورت اگر نوشته هایشان برای خشنودی دل هنرمندان باشد کاملا بی ارزش و بی اعتبار است. این بدان مفهوم است که منتقدین وظیفه خشنود ساختن خوانندگان شان را هم ندارند بلکه باید به معنای واقعی در خدمت مخاطبان خود باشند و در این راستا آنها ابتدا باید مخاطب شناسی دقیقی داشته باشند .

 

[ادوارد کلاه به سر]

نشریات گوناگونی وجود دارند مطمئنا شما وقتی نقد ماهنامه ی فیلم رو می خونید یا هفته نامه ی فیلم و سینما با نقدی که در ضمیمه ی قاب کوچک جام جم یا صفحات سینمایی هفته نامه ی همشهری جوان و یا روزنامه همشهری کاملا متفاوت است ، بعضی از سایتها روزنامه ها مجلات مخاطبان سینمایی دارند ولی برخی دیگر از همه ی علایق و سلایق مخاطب دارند و بیشتر کارشان جنبه عمومی دارد و حتما با توجه به جایی که در آن کار می کنیم باید نوع نقدمان هم متفاوت باشد .

 

[ادوارد کلاه به سر]

به طور مثال در حال حاضر در تبیان کار شبیه همان روزنامه ها یا مجلات و یا سایتهایی هست که عمومی اند و باید نقد ما طوری نوشته شود که یک فرد عادی رو به دام بیندازد و به طرف سینما یا تلویزیون بکشد . از نظر اندازه هم باید توجه داشته باشیم که محل کارمون نقد چند کلمه ای از ما می خواهد و چه مقدار فضا داریم .

 

[ادوارد کلاه به سر]

تازه زمانی که اقدام به مخاطب شناسی کردید و متوجه شدید که علاقه مندی ها ، گستره ی توانایی های زبانی و غیره آنها چگونه است ، نوبت به پرسیدن پنج سوال از خودتان می رسد که اگر به دقت به آنها جواب دهید ، روند ارتباطی با مخاطب را تکمیل خواهید کرد :

آیا من به عنوان منتقد قادر بوده ام که مفاهیم ذهنی خود را به طور کامل و گسترده بیان کنم ؟

 

[ادوارد کلاه به سر]

آیا صادقانه به ارزیابی و نظارت مورد نقد رسیده ام و آیا در این باره تحت تاثیر ترس از تنها ماندن و تکدر خاطر قدرتمندان قرار نگرفته ام ؟

آیا ارزیابی هایم واضح و روشن هستند ؟

آیا توضیحات و اطلاعات کافی در اختیار خوانندگان قرار داده ام تا نسبت به ارزیابی هایم ارزش گذاری کنند ؟

آِیا آنچه را که برای خوانندگتن ویژه و مورد نظرم نوشته ام به اندازه کافی ذهن آنها را درگیر و مشغول کرده است ؟

 

[ادوارد کلاه به سر]

سلین دیون گفت : «روح و روانم با تو همراه خواهند بود.» این مضمونی است عشقی از فیلم سینمایی تایتانیک . بهتر است که از خوابیدن خودداری کنید تا به تماشای این فیلم بنشینید. گرچه او صدای فوق العاده ای دارد اما ترانه سلین دیون در این فیلم کمی کسالت آور است .

اسمش هیتز

چگونه تحقیق کنیم ؟

 

[ادوارد کلاه به سر]

میزان و محتوای تحقیقات بر سه اصل استوار است :

1 . میزان کوشش و همتی که در تفسیر آن به کار می برید . مثلا کسی که درصدد نقد موضوع سانسور فیلم لولیتا است ، نیازمند آن است که مطالعات مقدماتی زیادی داشته باشد تا قادر به بحث پیرامون این فیلم و حذف صحنه هایی از آن باشد و مطمئنا نگارش نقد یکهزار کلمه ای در این باب به مراتب به نقد دویست کلمه ای آن ترجیح دارد .

 

[ادوارد کلاه به سر]

2 . تحقیق زمانی ارزشمند است که مقدار اطلاعاتی که عرضه می کند زیاد باشد . وقتی منتقدی در باب کنسرت گروه رولینگ استونز به بحث می نشیند ، بیان تاریخچه ی چند دهه ی اخیر این گروه چندان افاقه نمی کند ، بلکه این فرد می باید به مجموعه ای از نقدها و صحبتهایی که تاکنون در این باره شده است اشراف کامل داشته و آنها را مطالعه کرده باشد در صورتی که تجمیع این حجم از اطلاعات از گروه های موسیقی جدید التاسیس ، اصلا موضوعیت ندارد .