ایده آموزش نوشتن داستان تخیلی | ایده برای نوشتن داستان تخیلی + نکات مهم

[-pariya-]

همانطور که از مطالعه تاریخ ادبیات گمانه‌زن متوجه می‌شویم آثار تخیلی همگی گوشه‌ای از جهان واقعی را دربر‌می‌گیرند و با خیال نویسنده تلفیق و اثری ماندگار خلق می‌شود. داستان‌های تخیلی هم مانند دیگر آثار در سال‌‌های مختلف تحت تاثیر فناوری‌های جدید و اختراعات نوین بوده‎‌اند و مفاهیم زمانه خود را به گونه‌ای تازه بیان می‌کنند.

 

[-pariya-]

داستان تخیلی چه چیزی را بر خواننده مشخص می‌کند؟
داستان تخیلی مانند نگه‌داشتن آینه‌ای مقابل خوانندگان است، مانند آینه‌‌ای که نامادری سفیدبرفی از آن برای نمایش حقایق استفاده می‌کرد؛ اما با این تفاوت که به خواننده مفاهیمی از آینده، ایده‌ها، حدس‌، گمان‌ها، دنیای موازی و حتی خیالی را‌ نشان می‌دهد. دنیای چون دنیای جادوگران هری پاتر، حدس و گمان‌هایی مانند وجود بیگانگانی بر سیارات دیگر و…

 

[-pariya-]

در بیان کلی؛ داستان‌های تخیلی، واقعیتی متفاوت از آنچه که ما می‌شناسیم را به اشتراک می‌گذارند.

نویسندگان چگونه به این ایده‌ها رسیده‌اند؟
گاهی با طرح یک سوال و یا اتفاقی که در جهان واقعی می‌افتد طرح یک داستان تخیلی شکل می‌گیرد.

 

[-pariya-]

گفته راس کولسون نویسنده:

داستان‌های تخیلی قالب امنی برای نویسنده‌اند که در آن به مسائل مهم بپردازد. منظور از امن این است که می‌توان به مسائل حساس شخصی، معنوی، سیاسی و اجتماعی پرداخت و چون داستان در دنیایی دور و با موجوداتی بیگانه روایت می‌شود، خواننده احساس نمی‌کند که مورد حمله قرار گرفته و یا موعظه شده است

 

[-pariya-]

در ادامه بیان می‌کند که:

داستان‌های تخیلی با در نظر گرفتن احتمالات خارج از تجربه عادی ما، ذهن را گسترش می‌دهند؛ این نه تنها آنچه هست را بررسی می‌کند، بلکه آنچه را که ممکن است باشد یا می‌تواند باشد را بررسی می‌کند

 

[-pariya-]

در ادامه با مثال به شما نشان می‌دهیم که چگونه می‌توان از دنیای واقعی و یا پرسش‌ها استفاده کرد تا به یک ایده داستان تخیلی رسید:

ژول رون که او را پدر ادبیات علمی-تخیلی مدرن می‌دانند در دورانی کتاب «سفر به مرکز زمین» را نگاشت که این تئوری مبنی بر توخالی بودن زمین در اروپای قرن ۱۹ مطرح شده بود و همچنین علاقه عمومی به رشد زمین‌شناسی و تکامل در آن زمان وجود داشت. این کتاب یکی از داستان‌های خارق‌العاده ژول ورن است.

 

[-pariya-]

جورج اورول نویسنده کتاب معروف «قلعه حیوانات» از به قدرت رسیدن دیکتاتوری‌هایی مانند هیتلر و استالین الهام گرفت، او از سیر تاریخی استفاده کرد تا بررسی کند اگر این موضوع حتی فراتر می‌رفت چه اتفاقاتی برای جهان می‌افتاد و این موضوع سبب خلق کتاب «۱۹۸۴» شد.

در کتاب «دور دنیا در هشتاد روز» این پرسش مطرح می‌شود که «اگر به جای ۴۰ ماه ۸۰ روز دور دنیا را گشتم چه؟»

کتاب «فرانکشتین» مری شلی می‌پرسد: «اگر بشریت راهی برای ایجاد زندگی بعد از مرگ پیدا کند چه می‌شود؟»