مجموعه اشعار آنا آخماتووا

[ZAHHRA]

من چون عاشقی چنگ به دست نیامدم
تا در دل مردم رخنه کنم
شعر من صدای پای یک جزامی است
به شنیدن صدای آن ناله خواهی‌کرد
و نفرین
هرگز نه شهرتی خواستم نه ستایشی
سی سال تمام
در زیر بال نابودی زیستم​

 

[ZAHHRA]

قلب تو دیگر ترانه قلب مرا
در شادی و اندوه نخواهد شنید
آن گونه که می شنید
دیگر پایان راه است
ترانه من در دوردست ها
در دل شب سفر می کند
جایی که دیگر تو در آن نیستی​

 

[ZAHHRA]

همه روزه، هر بامداد
چشم ها هنوز اسیر خواب
با خود هنوز سخن می گویم
به صدای بلند و او چون خون در رگ هایم
چون هرم نفس در سی*ن*ه ام
چون عشقی سعادت آمیز
و ستمی حسابگرانه
در وجودم نبض میزند​

 

[ZAHHRA]

چه کرده ام با تو، نمی دانم
مرا بکش اگر می خواهی
اما ستیزه جویی نکن​

 

[ZAHHRA]

نه خنده‌ ای کردم
نه شعری سرودم
تمامی روز را خاموش ماندم
آن همه را با تو خواسته بودم
از همان آغاز
از آن جدل‌ های رهاسرانه
سرشار از هذیان‌ های روشن
تا آن شام واپسین
که با هم در سکوت خوردیم​