هوا فضا ابراورت

[-pariya-]

ابراورت

 

[-pariya-]

ابر اورت (به انگلیسی: Oort cloud)؛ بر اساس نظریهٔ یان اورت (به انگلیسی: Jan Oort) اخترشناس هلندی، ابر اورت نام مکانی است که خیلی از دنباله‌دار‌ها از آن سرچشمه می‌گیرند

 

[-pariya-]

و برابر این تئوری علمی در فاصلهٔ ۵۰٬۰۰۰ واحد نجومی تقریباً یک سال نوری از خورشید قرار دارد.[۱] به عبارت دیگر، فاصله تا این ابر تقریبا یک‌پنجم فاصله تا نزدیکترین ستاره، یعنی پروکسیما قنطورس است.

 

[-pariya-]

 

[-pariya-]

هندریک اورت در سال ۱۳۲۹ خورشیدی (۱۹۵۰ میلادی) اعلام کرد به این دلیل که دنباله‌دارها از همه سو به طرف زمین می‌آیند،

 

[-pariya-]

پس بایستی از مکانی که دُور منظومه شمسی را فراگرفته است سرچشمه گرفته باشند. نظریهٔ «اورت» مورد پذیرش گروه زیادی از ستاره‌شناسان قرار گرفت و پس از آن، این مکان «ابر اورت» نام‌گذاری شد.

 

[-pariya-]

ابر اورت در خارج کمربند کویپر واقع شده و عرض آن از فاصلهٔ ۱۰۰ واحد نجومی از زمین شروع شده و تا یکصد هزار واحد نجومی ادامه دارد

 

[-pariya-]

و از این رو، آن سوی ابر اورت را باید میانهٔ راه خورشید و نزدیک‌ترین ستاره‌ها به ما مثلاً خانوادهٔ آلفا قنطورس به حساب آورد.
ابر اورت را دربردارندهٔ حدود ده تریلیون جرم فضایی برآورد می‌کنند.

 

[-pariya-]

این ابر که عمدتاً از خرده‌سیاره ی یخی فرّار در اطراف خورشید تشکیل شده به دو منطقه تقسیم می‌شود: یک ابرِ اورتِ درونیِ دیسک شکلِ قرص پیرا-ستاره‌ای که ابر هیل است

 

[-pariya-]

، و یک ابر اورت بیرونی کروی شکل. هر دو منطقه فراتر از منظومه شمسی و هلیوسفر، و در فضای میان-ستاره‌ای جا دارند. کمربند کویپر، و دیسک پراکنده‌اند