مجموعه اشعار ابوالفرج رونی

[FROSTBITE]

از عقل نگر تا نبرد نام دلت
تا غم نخورد به کام و ناکام دلت
بر جهل مگر بگیرد آرام دلت
کز جهل به خرمی کشد کام دلت
​

شاعر به اهمیت عقل و دانش در زندگی اشاره می‌کند و هشدار می‌دهد که نادانی و جهل می‌تواند آرامش و خوشی دل را از بین ببرد. دل و جان انسان تنها با خرد و بصیرت می‌تواند از غم و ناکامی محفوظ بماند.​

 

[FROSTBITE]

ای دل چو به تو چشم تو بهتر نگرد
ترسم که ترا چو شمع چشمت بخورد
از دیده بر آتش تو ریزم آبی
تا از تو بلای چشم من در گذرد
​

شاعر نگرانی دل خود و آسیب نگاه معشوق را بیان می‌کند و با استعارهٔ شمع و آب، می‌گوید که دل و چشمش در معرض خطر و سوختن است و او می‌خواهد با تدبیر و مراقبت، این آسیب را کم کند​

 

[FROSTBITE]

چون است که عشق اول از تن خیزد
زو بر دل و تن هزار شیون خیزد
آری بخورد زنگ همی آهن را
هر چند که زنگ هم ز آهن خیزد
​

شاعر با تشبیه به زنگ و آهن، توضیح می‌دهد که عشق چگونه از بدن و جسم آغاز می‌شود و بر دل و جان اثر عمیق می‌گذارد، حتی باعث شور، غم یا شوق شدید می‌شود. منشأ جسمانی عشق و تأثیر روحانی آن، همانند رابطهٔ زنگ و آهن، به هم پیوسته و درهم است​

 

[FROSTBITE]

ای معطی دولت ای سرافراز عمید
ای صاحب روزگار منصور سعید
تا شادی و غم ردیف وعد است و وعید
بدخواه تو عود باد و ایام تو عید
​

شاعر در این ابیات، شخصی بزرگ و قدرتمند را ستایش می‌کند و آرزو می‌کند که دشمنانش از میان بروند و زندگی‌اش همیشه سرشار از خوشی و نعمت باشد.​

 

[FROSTBITE]

یارب تو کنی عید که گرداند عید
بر بوالفرج رونی منصور سعید
تا راحت و محنت است وعد است و وعید
منصور سعید باد منصور سعید
​

شاعر با احترام و ستایش، برای بوالفرج رونی دعای خوشبختی و پیروزی می‌کند و آرزو می‌کند که همواره خوشی و نعمت همراه او باشد، و دشمنانش در برابر او ناتوان باشند.​

 

[FROSTBITE]

با هجر من ضعیف را تاب نماند
آرام نماند با من و خواب نماند
در مرحله ها مسجد و محراب نماند
کز من بگذر ز اشک غرقاب نماند​

 

[FROSTBITE]

مسکین تن بی خواب مرا تاب نماند
خواب از بر من به تیر پرتاب نماند
چون گرد من از سرشگ پایاب نماند
نشگفت گرم به آب در خواب نماند
​

شاعر با تصویرهای ظریف، ناتوانی و بی‌خوابی خود را نشان می‌دهد؛ بدنش از رنج و دلش از غم خسته است و هیچ آرامشی، حتی خواب، به او نمی‌رسد. تصاویر “تیر” و “گرد روی آب” شدت اضطراب و ناتوانی عاشق را ملموس‌تر می‌کنند.​

 

[FROSTBITE]

ای جوی فراق در تو پایاب نماند
با موج تو کشتی مرا تاب نماند
ای کعبه وصل بی توام خواب نماند
خرسندیم از تو جز به محراب نماند​

شاعر با تصاویر عاشقانه، درد فراق و نیاز شدید به معشوق را نشان می‌دهد. جدایی مثل جوی خروشان و امواج ناپایدار زندگی او را به تلاطم می‌اندازد، و آرامش و رضایت دلش تنها در حضور و عشق معشوق است، همانند عبادت و حضور در محراب.​