احادیث احادیث در مورد خواب

[توکـیو]

مَن خافَ البَیاتَ قَلَّ نَومُهُ.

هر که از شبیخون [مرگ]بترسد، خوابش کم شود.

 

[توکـیو]

امیرمؤمنان امام علی (ع) می‌فرمایند: خواب میان مغرب و عشاء و پیش از طلوع خورشید مایه فقر است.

 

[توکـیو]

مَن کَثُرَ فی لَیلِهِ نَومُهُ فاتَهُ مِن العَمَلِ ما لا یَستَدرِکُهُ فی یَومِهِ.

هرکه خواب شبش زیاد باشد، کارى را از دست دهد که در روزش نتواند جبران کند.

 

[توکـیو]

اهل دنیا کسی است که خوابش بسیار باشد؛ همچنین می‌فرماید: پرخوری و پرخوابی جان را فاسد می‌کنند و زیانبار است.

 

[توکـیو]

النّومُ راحَةٌ مِن ألَمٍ، و مُلائمُهُ المَوتُ.

خوابْ مایه آسودن از درد و رنج است و هم سنخ (برادر) آن مرگ است.