روانشناسی اختلال ساختگی

[DELVIN]

اختلال ساختگی ممکن است به دو صورت بروز پیدا کند:

 

[DELVIN]

* اختلال ساختگی برای خود
* اختلال ساختگی برای دیگران یا اختلال ساختگی نیابتی

 

[DELVIN]

اختلال ساختگی برای خود

 

[DELVIN]

در این شکل از اختلال ساختگی، فرد هیچ نوع بیماری جسمی ندارد و فقط برای جلب توجه و فرار از مسئولیت‌هایی مثل خدمت سربازی، گرفتن مرخصی طولانی مدت و ... دست به آسیب زدن به خود می‌زند.

 

[DELVIN]

او آسیب‌هایی به خودش می‌رساند تا بیمار شود و حتی در بیمارستان بستری شود. نمی‌توان گفت که تمام مبتلایان به اختلال ساختگی دارای یک هدف مشترک هستند، اما اغلب آن‌ها به دلیل جلب توجه و فرار از مسئولیت این کار را انجام می‌دهند.

 

[DELVIN]

ممکن است برخی از آن‌ها بار‌ها در بیمارستان بستری شوند. پزشکان معالج پس از مشاهده پیاپی آن‌ها در بیمارستان، متوجه رفتار‌های ساختگی آن‌ها خواهند شد.

 

[DELVIN]

اختلال ساختگی برای دیگران یا اختلال ساختگی نیابتی

 

[DELVIN]

حالت دیگر این اختلال، اختلال نیابتی یا اختلال ساختگی برای دیگران است. در این حالت فرد خودش را بیمار نمی‌کند بلکه سعی دارد شخص دیگری را بیمار کند. ممکن است او آسیب‌هایی به یکی از اطرافیان خود برساند تا او را پیش پزشک ببرند.

 

[DELVIN]

این حالت بیشتر در پدر و مادر‌هایی دیده می‌شود که سعی دارند به دیگران نشان دهند که نگران وضعیت فرزندشان هستند. آن‌ها به فرزند خود آسیب‌هایی می‌رسانند و او را در بیمارستان بستری می‌کنند.

 

[DELVIN]

آن‌ها ممکن است حتی شبانه روز بالای تخت بیمارشان بنشینند و به دیگران نشان دهند که تا چه حد مراقب سلامتی بیمار هستند. انگیزه‌ی اینگونه افراد جلب توجه و تحسین دیگران است.