روانشناسی اختلال هذیان

[ASHOB]

اختلال هذیان با اسکیزوفرنی متفاوت است زیرا هیچ علامت روان پریشی دیگری به جز هذیان در آن وجود ندارد. علاوه بر این، برخلاف اسکیزوفرنی، اختلال هذیان نسبتاً نادر است و به اندازه اسکیزوفرنی، عملکرد روزانه شما را مختل نمی‌کند.

 

[ASHOB]

اختلال هذیان چه کسانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟​

اختلال هذیان اغلب در اواسط تا اواخر زندگی رخ می‌دهد و میانگین سن شروع آن 40 سال است. انواع آزاردهنده و حسادت‌آمیز اختلال هذیان در افرادی که در بدو تولد به این عارضه دچار می‌شوند شایع‌تر است. همچنین افرادی که تمایل به انزوای اجتماعی دارند، بیشتر در معرض ابتلا به هذیان هستند.

 

[ASHOB]

برخی افراد بیشتر در خطر ابتلا به این عارضه روانی هستند که شامل موارد زیر هستند:

• افرادی که ناشنوا هستند.
• افرادی که دچار اختلال بینایی هستند.
• افراد مسن.

 

[ASHOB]

علائم هذیان چیست؟​

یکی دیگر از ویژگی‌های اختلال هذیان این است که فرد بیمار اغلب از مشکل ساز بودن هذیان گویی‌اش آگاهی ندارد. آن‌ها نمی‌توانند بپذیرند که هذیان‌هایشان غیرمنطقی یا نادرست است، حتی اگر تشخیص دهند که دیگران توهمات آنها را اینگونه توصیف می‌کنند. همچنین ممکن است در رفتار آن‌ها خشم و رفتارهای خشونت آمیز وجود داشته باشد.

 

[ASHOB]

برخی علائم اولیه اختلال هذیان ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• اعلب افراد مبتلا به این عارضه احساس استثمار شدن (سوء استفاده سایرین از امکانات این شخص) دارند.
• آن‌ها نسبت به وفاداری یا قابل اعتماد بودن دوستان خود مدام دچار تردید می‌شوند.
• افراد مبتلا به این عارضه به طور مداوم از افراد کینه دارند.
• افراد مبتلا به این عارضه تحریک‌پذیری بالایی دارند.
• داشتن توهم، شامل دیدن، شنیدن یا احساس چیزی وجود ندارد.

 

[ASHOB]

علت هذیان گویی​

مانند بسیاری دیگر از اختلالات روان پریشی، محققان هنوز علت دقیق اختلال هذیان را نمی‌دانند. با این‌حال، محققان در حال بررسی نقش عوامل مختلفی هستند که ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند، از جمله:

 

[ASHOB]

• عوامل ژنتیکی: ابتلا به اختلال هذیان در افرادی که اعضای خانواده آنها مبتلا به اختلال هذیان یا اسکیزوفرنی هستند شایع‌تر است، برخی تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است یک عامل ژنتیکی در بروز اختلال هذیان دخیل باشد. محققان بر این باورند که مانند سایر اختلالات روانی، تمایل به ایجاد اختلال هذیانی ممکن است از والدین به فرزندان بیولوژیکی آنها منتقل شود.

 

[ASHOB]

• عوامل بیولوژیکی: محققان در حال مطالعه این هستند که چگونه ناهنجاری‌های برخی از مناطق مغز شما ممکن است در ایجاد اختلال هذیان نقش داشته باشد. عدم تعادل برخی مواد شیمیایی در مغز شما، به نام انتقال دهنده‌های عصبی، با شکل‌گیری علائم هذیان مرتبط است.

 

[ASHOB]

• عوامل محیطی و روانی: شواهد حاکی از آن است که یکی از عوامل احتمالی ابتلا به اختلال هذیان می‌تواند استرس و اضطراب باشد. مصرف الکل و مصرف مواد مخدر نیز ممکن است به این وضعیت کمک کنند. انزوای اجتماعی، حسادت، بی اعتمادی، سوء ظن و اعتماد به نفس پایین نیز از جمله عوامل روانی هستند که ممکن است فرد را به دنبال توضیحی برای این احساسات و در نتیجه ایجاد توهم به عنوان راه حل سوق دهند.

 

[ASHOB]

تشخیص هذیان​

پزشکان متخصص و عمدتاً متخصصان سلامت روان، اختلال هذیان را زمانی تشخیص می‌دهند که فرد یک یا چند هذیان را برای یک ماه یا مدت زمان بیشتری داشته باشند که با هیچ شرایط دیگری قابل توضیح نباشد. همچنین فرد بیمار نباید علائم سایر اختلالات روان پریشی مانند اسکیزوفرنی را داشته باشد.