آموزشی ادبیات رمانتیک

[Tara Motlagh]

• انزوا

انزوا و مالیخولیای همراه آن، نقش کلیدی در تجربیات شخصیت‌های رمانتیک و اغلب نویسندگان آن ایفا کرد.
این تنهایی و بیگانگی از بقیه انسانیت به شخصیت راهی می‌دهد تا منحصر به فرد بودن تجربیات و افکار خود را بیان کند.

 

[Tara Motlagh]

• طبیعت

طبیعت منبع الهام و زیبایی بی‌پایان برای نویسندگان رمانتیک بود. آنها اغلب به طبیعت به عنوان یک معلم می‌نگریستند.

 

[Tara Motlagh]

• مغالطه احساسی

این انشعابی از احترام به طبیعت مشخصه آثار رمانتیک است. مغالطه رقت‌انگیز نوعی شخصیت پردازی است که در آن نویسندگان رمانتیک احساسات و افکار انسانی را به جنبه‌هایی از طبیعت نسبت می‌دهند.

 

[Tara Motlagh]

تفاوت‌ مکتب ادبی رمانتیک با کلاسیک در چیست؟

• کلاسیک‌ها بیشتر کمال‌گرا بودند و در هنر تنها از خوبی‌ها و زیبایی‌های زندگی سخن می‌‌گفتند در حالی که هنرمندان رمانتیک علاوه بر زیبایی‌ها، زشتی‌ها و بدی‌ها را هم دست‌مایه‌ی سخن قرار دادند و حتی از بیان غم‌ها و مصیبت‌ها و پستی‌ها هم واهمه نداشتند.

 

[Tara Motlagh]

• کلاسیک‌ها عقل را اساس شعر می‌دانستند درحالی که رومانتیک‌ها دلبسته‌ی احساس و خیال‌پردازی بودند.

• کلاسیک‌ها‌ صرفا از آثار هنرمندان روم و یونان قدیم الهام می‌گرفتند در حالی که رومانتیک‌‌ها به ادبیات قرون وسطی و رنسانس، افسانه‌های ملی و داستان‌های معاصر ملل دیگر هم توجه داشتند.

 

[Tara Motlagh]

• کلاسیک‌ها طرفدار وضوح و قاطعیت بودند. اما رومانتیک‌ها رنگ و منظره و جلال را دوست داشتند. در شعر هم زبان منظم و یکنواختی نداشته و ترجیح ‌دادند که اشعارشان بیشتر شبیه نثر و همراه با مضامین تصویری و متنوع باشد.

 

[Tara Motlagh]

• رومانتیک‌ها به دنبال آزادی و مبارزه‌ بودند. از هر دستورالعملی که مانع آزادی افکار آن‌ها باشد بدشان می‌آمد بنابراین تمام قواعد کلاسیک را شکستند و به دور انداختند.

 

[Tara Motlagh]

برنامه‌ها و اصول مکتب ادبی رمانتیک چیست؟

• آزادی: هنرمند رومانتیک برای خواهش‌ها و احتیاجات روح خودش اهمیت زیادی قائل است. از نظر او معنا و مفهوم زندگی که به هنرمند الهام می‌شود همان مفهوم “عشق و علاقه” است. علاقه‌ای که باید آزاد باشد و تحت فشار جامعه و اخلاق و قوانین خشک کلاسیک و… قرار نگیرد. ادبیات می‌تواند به هرگوشه‌ای از زندگی چه زشت و چه زیبا سرک بکشد و درباره‌ی هر دوره‌ی تاریخی و هرمنظره‌ای که دوست دارد سخن بگوید.

 

[Tara Motlagh]

• شخصیت: رومانتیک‌ها “من” را بر آثار ادبی حاکم کردند و ازین طریق به بیان خواهش دل و احساسات خود پرداختند. البته این به معنای خودبینی نبود بلکه آن‌ها به جای قهرمان‌های اسطوره‌ای و افسانه‌ای و “فرا‌انسانی”، خود را قرار ‌دادند و ازین طریق به نمونه‌ای از همنوعان خود تبدیل شدند.

 

[Tara Motlagh]

• هیجان و احساسات: هوس‌های روح و احساسات آدمی در این مکتب اهمیت ویژه‌ای دارد. اندوه شاخص رمانتسیم در بسیاری از این آثار دیده می‌شود.