آموزشی ادبیات غیر داستانی چیست؟

[DELVIN]

 

[DELVIN]

ناداستان یا ادبیات غیرداستانی یک غلط مصطلح است. این واژه برگردان (برابرنهادِ) کلمه Nonfiction است. در ادبیات غرب، نثر به دو گونه fiction و nonfiction تقسیم بندی شده. این واژه‌ها در فارسی به غلط ، داستان و ناداستان ترجمه شده‌اند.

 

[DELVIN]

درحالی‌که باید «افسانه» و «راستینه» یا ادبیات «واقعیت‌محور» و «غیرواقعیت‌محور» ترجمه شوند. اتفاقا در نوشته‌های واقعیت‌محور (یا همان غیرداستانی) به تناوب از داستان استفاده می‌شود ولی داستان‌هایی که عناصر تشکیل دهنده آن‌ها را ما‌به‌ازاء‌های واقعی تشکیل داده‌اند مثلا: انسان‌ها، اماکن، تاریخ‌ها، آمار، اطلاعات و هرآنچه در نوشته واقعیت‌محور (یا همان غیرداستانی) می‌خوانیم، همگی مستند و واقعی هستند.

 

[DELVIN]

این درحالی است که در افسانه یا نوشته‌غیر‌واقعیت محور، همه یا بخشی از اطلاعات صورت‌بندی واقعی ندارد و زاده طرح و تخیل نویسنده است.

 

[DELVIN]

نوشته واقعیت‌محور چه بلند باشد مثل کتاب و چه کوتاه مثل مقاله و جُستار، محتوایی است که گاه به شکل روایت و گاهی به شکلی غیر‌روائی نگاشته می‌شود.

 

[DELVIN]

در این گونه، نویسنده با نیت خیر، برای توسعه حقیقت، تشریح وقایع، معرفی اشخاص، یا ارائه اطلاعات، مسئولیت می‌پذیرد.

 

[DELVIN]

در مقابل، در نوشته‌های غیرواقعیت‌محور (داستان)، خالق اثر صریحاً یا تلویحاً از واقعیت سرباز می‌زند و این گونه به عنوان ادبیات داستانی (غیرواقعیت‌محور) طبقه‌بندی می‌شود

 

[DELVIN]

هدف ادبیات غیرداستانی تعلیم عامه مردم است(البته نه به معنای آموزش کلاسیک و کاملاً علمی و تخصصیِ عاری از ملاحظات زیباشناختی)، همچنین تغییر و اصلاح نگرش، رشد افکار، ترغیب، یا بیان تجارب و واقعیات از طریق مکاشفهٔ «مبتنی بر واقعیت».

 

[DELVIN]

ژانر ادبیات غیرداستانی به مضمون‌های بی‌شماری می‌پردازد و فرم‌های متنوعی دارد