روانشناسی اسکیزوفرنی

[دلتنگی]

اسکیزوفرنی چیست؟
اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی و مزمن است که بر نحوه‌ی فکر کردن، احساس کردن و رفتار کردن فرد اثر می‌گذارد.

افراد مبتلا گاهی واقعیت را متفاوت از دیگران درک می‌کنند و ممکن است دچار توهم، هذیان (باورهای اشتباه)، آشفتگی تفکر و تغییرات رفتاری شدید شوند.

 

[دلتنگی]

نشانه‌های اصلی اسکیزوفرنی
نشانه‌ها معمولاً به سه دسته تقسیم می‌شوند:

1. علائم مثبت (چیزهایی که به تجربه‌ی فرد اضافه می‌شوند):
توهم‌ها: مثلاً شنیدن صداهایی که وجود ندارند.
هذیان‌ها: باورهای اشتباه مثل اینکه کسی کنترل ذهنشان را دارد.
تفکر آشفته: صحبت‌های نامرتبط یا غیرمنطقی.
رفتار غیرقابل پیش‌بینی یا عجیب.

 

[دلتنگی]

علائم منفی (چیزهایی که از توانایی فرد کم می‌شود):
کاهش احساسات و بی‌تفاوتی.
کم‌حرفی یا ناتوانی در ابراز احساسات.
کناره‌گیری اجتماعی.
فقدان انگیزه یا علاقه به فعالیت‌های روزمره.

 

[دلتنگی]

علائم شناختی:
مشکل در تمرکز و حافظه.
سختی در برنامه‌ریزی یا تصمیم‌گیری

 

[دلتنگی]

علت‌های احتمالی
اسکیزوفرنی علت واحدی ندارد، بلکه ترکیبی از عوامل مؤثر است:

ژنتیک: اگر یکی از والدین مبتلا باشد، احتمال ابتلا افزایش می‌یابد.
تغییرات شیمیایی مغز: به‌ویژه در انتقال‌دهنده‌های عصبی مثل دوپامین و گلوتامات.
استرس شدید یا تجربه‌های آسیب‌زا در زندگی.
مصرف مواد مخدر خاص (به‌ویژه حشیش، آمفتامین، LSD) در دوران نوجوانی.

 

[دلتنگی]

درمان اسکیزوفرنی
درمان معمولاً ترکیبی از دارو و روان‌درمانی است:

داروهای ضدروان‌پریشی: مثل ریسپریدون، اولانزاپین، آریپیپرازول.

این داروها توهم و هذیان را کنترل می‌کنند.

روان‌درمانی و توانبخشی روانی‌اجتماعی

مثل جلسات فردی یا گروهی برای بهبود مهارت‌های ارتباطی و سازگاری.

حمایت خانواده و جامعه نقش بسیار مهمی دارد

 

[دلتنگی]

زندگی با اسکیزوفرنی
با درمان مناسب، بسیاری از افراد می‌توانند زندگی مستقل و موفقی داشته باشند.

موضوع فقط «از بین بردن علائم» نیست بلکه یادگیری مدیریت زندگی، روابط و احساسات است.

پشتیبانی عاطفی از سوی خانواده و دوستان واقعاً تأثیرگذار است.