مجموعه اشعار اشعار حافظ

[mobina01]

هرچند کان آرامِ دل، دانم نبخشد کامِ دل

نقشِ خیالی می‌کشم، فالِ دوامی می زنن

 

[mobina01]

دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم
این که می‌گویند آن خوشتر ز حسن
یار ما این دارد و آن نیز هم

 

[mobina01]

من از لطف صبا دارم
سپاس نکهت جانان
وگرنه کی گذر بودی سحرگاهان از این سویت


سواد دیده هر وقتی
به خون دل همی دیدم
عزیزش دارم آن ساعت به یاد خال هندویت

 

[mobina01]

شدم عاشق به بالاى بلندش
كه كار عاشقان بالاگرفته‌ست

نسیم صبح،عنبربوست امروز
مگر یارم ره صحرا گرفته‌ست؟

 

[mobina01]

حالی خیال وصلت
خوش می‌دهد فریبم
تا خود چه نقش بازد
این صورت خیالی . . .

 

[mobina01]

زان یار دلنوازم شکریست با شکایت
گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت

بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
یا رب مباد ک.س را مخدوم بی عنایت

رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد ک.س
گویی "ولی شناسان" رفتند از این ولایت

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کان جا
سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی
جانا روا نباشد خون ریز را حمایت

در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود
از گوشه‌ای برون آ ای "کوکب هدایت"

از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود
زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت

ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم
یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت

این راه را نهایت صورت کجا توان بست
کش صد هزار منزل بیش است در بدایت

هر چند بردی آبم روی از درت نتابم
جور از حبیب خوشتر، کز مدعی رعایت

عشقت رسد به فریاد ار خود به سان حافظ
قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت

 

[mobina01]

نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من


خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست؟

 

[mobina01]

محرم راز دل شیدای خود
ک.س نمی‌بینم ز خاص و عام را

با دلارامی مرا خاطر خوش است
کز دلم یک باره بُرد آرام را

 

[mobina01]

دریغ مدت عمرم که بر امید وصال


به سَر رسید و نیامد به سر زمان فراق

 

[mobina01]

بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت
اَندر آن برگ و نوا خوش ناله‌های زار داشت

گفتمش در عین وصل این ناله و فریاد چیست
گفت ما را جلوه معشوق در این کار داشت

یار اگر ننشست با ما نیست جای اعتراض
پادشاهی کامران بود از گدایان عار داشت

در نمی‌گیرد نیاز و ناز ما با حسن دوست
خرم آن کز نازنینان بخت برخوردار داشت

خیز تا بر کلک آن نقاش جان افشان کنیم
کاین همه نقش عجب در گردش پرگار داشت

گر مرید راه عشقی فکر بدنامی مکن
شیخ صنعان خرقه رهن خانه خمار داشت

وقت آن شیرین قلندر خوش که در اطوار سیر
ذکر تسبیح ملک در حلقه زنار داشت

چشم حافظ زیر بام قصر آن حوری سرشت
شیوه جنات تجری تحتها الانهار داش