مشاعره اشعار حافظ

[پایان]

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش
رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما

 

[amir mohamad]

از من جدا مشو که توام نور دیده‌ای
آرام جان و مونس قلب رمیده‌ای

از دامن تو دست ندارند عاشقان
پیراهن صبوری ایشان دریده‌ای

 

[پایان]

یا رب سببی ساز که یارم به سلامت
بازآید و برهاندم از بند ملامت

خاک ره آن یار سفرکرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

 

[amir mohamad]

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
می‌گَزم لب که چرا گوش به نادان کردم

در خِلاف‌آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم

 

[پایان]

می‌دمد صبح و کِلِّه بست سحاب
الصَبوح الصَبوح یا اصحاب

می‌چکد ژاله بر رخِ لاله
المُدام المُدام یا احباب

 

[amir mohamad]

بدان هوس که به مستی ببوسم آن لب لعل
چه خون که در دلم افتاد همچو جام و نشد

به کویِ عشق منِ بی‌دلیل راه، قدم
که من به خویش نمودم صد اهتمام و نشد