مشاعره اشعار حافظ

[.AikA.]

بهار عمر خواه ای دل وگرنه این چمن هر سال
چو نسرین صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد

- حافظ

 

[.AikA.]

اگر چه حُسن‌ فروشان به جلوه آمده‌اند
کسی به حُسن و ملاحت به یار ما نرسد

- حافظ

 

[.AikA.]

نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
به غمزه مسئله‌آموز صد مدرس شد

- حافظ

 

[.AikA.]

«بلبلانیم که در موسمِ گل خاموشیم.»

- حافظ

 

[.AikA.]

در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز
چه توان کرد؟ که سعیِ من و دل باطل بود.

- حافظ

 

[.AikA.]

دلم جز مِهرِ مَه رویان، طریقی بر نمی‌گیرد
ز هر در می‌دهم پندش، ولیکن در نمی‌گیرد

- حافظ

 

[.AikA.]

ماجرایِ دلِ خون گشته نگویم با ک.س
زان که جز تیغِ غمت نیست کسی دَمسازم

- حافظ

 

[.AikA.]

«سی*ن*ه مالامال درد است ای دریغا مرهمی.»

- حافظ

 

[.AikA.]

«یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن.»

- حافظ

 

[.AikA.]

سی*ن*ه از آتش دل در غم جانانه بسوخت
آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت

- حافظ