مجموعه اشعار اشعار سعید ابوالخیر

[mobina01]

دل صافی کن که حق به دل می‌نگرد
دلهای پراکنده به یک جو نخرد

زاهد که کند صاف دل از بهر خدا
گویی ز همه مردم عالم ببرد

 

[mobina01]

خواهی که ترا دولت ابرار رسد⁣
مپسند که از تو بر ک.س آزار رسد⁣

از مرگ میندیش و غم رزق مخور⁣
کین هر دو بوقت خویش ناچار رسد⁣

 

[mobina01]

عاشق که غم جان خرابش نرود
تا جان بود از جان تب و تابش نرود

خاصیت سیماب بود عاشق را
تا کشته نگردد اضطرابش

 

[mobina01]

هر چند که یار سر گرانست به تو
غمگین نشوی که مهربانست به تو

دلدار مثال صورت آینه است
تا تو نگرانی نگرانست به تو

 

[mobina01]

از دیدهٔ سنگ خون چکاند غم تو
بیگانه و آشنا نداند غم تو

دم در کشم و غمت همه نوش کنم
تا از پس من به ک.س نماند غم تو

 

[mobina01]

در کعبه اگر دل سوی غیرست ترا
طاعت همه فسق و کعبه دیرست ترا

ور دل به خدا و ساکن میکده‌ای
می نوش که عاقبت بخیرست ترا

 

[mobina01]

بخشای بر آنکه جز تو یارش نبود
جز خوردن اندوه تو کارش نبود

در عشق تو حالتیش باشد که دمی
هم با تو و هم بی تو قرارش نبود

 

[mobina01]

گفتی که به وقت مجلس افروختنی
آیا که چه نکتهاست بردوختنی

ای بی‌خبر از سوخته و سوختنی
عشق آمدنی بود نه آموختنی

 

[mobina01]

تا چند سخن تراشی و رنده زنی
تا کی به هدف تیر پراکنده زنی

گر یک ورق از علم خموشی خوانی
بسیار بدین گفت و شنوخنده زنی

 

[mobina01]

شد دیده به عشق رهنمون دل من
تا کرد پر از غصه درون دل من

زنهار اگر دلم بماند روزی
از دیده طلب کنید خون دل من