مشاعره اشعار عاشقانه

[پایان]

در شکوه از شکوهت جانم به لب رسیده
در بزم دلنشینت مستی به سر رسیده

مستور مانده از خویش معذور مانده از کیش
در سلک رهروانت امید سر رسیده

مشتاق مسـ*ـت رویت دور از رخت چه دیده
بر درب رفته عاشق پیمانه سر کشیده

 

[mobina01]

تو را آنگونه می‌خواهم که باغی باغبانش را
شبیه مادر پیری که می‌بوسد جوانش را

 

[mobina01]

تو که از صورت حال دل ما بی خبری
غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

 

[Tara Motlagh]

تو در کنار خودت نیستی نمی‌دانی
که در کنار تو بودن چه عالمی دارد

فرامرز عرب عامری

 

[Tara Motlagh]

من از خدا کــــه تـــو را آفرید ، ممنونم
از آن که روح به جسمت دمید، ممنونم

از آن که مثل بت کوچکی تراشت داد
از آن که طــرح تنت را کشید ممنونم

تو راه می‌روی اندام شهر می‌لرزد
من از تمــام درختان بیـــد ممنونم

در این غروب، در این روزهای تنهایـی
از اینکه عشق به دادم رسید، ممنونم

من از کسی که عزیز مرا به چاه انداخت
و آن کـــه آمد و او را خریـد، ممنونــــم

من از نگاه پریشان آن زلیخـــایی
که خواب پیرهنم را درید، ممنونم

چقدر خوب و قشنگی! چقدر زیبایی!
من از خدا کـــه تـــو را آفرید، ممنونم


فرامرز عرب عامری

 

[amir mohamad]

در وادی عشق تو دلم خسته ترین است
وای از دل دیوانه که دل بسته ترین است

رفتن نتوانم به رهی گر تو نباشی
در راه غمت گام من آهسته ترین است

 

[R.mahmudi]

در انتظارش چشمم سپید گشت و غمی نیست
اگر قبول تو افتد فدای چشمان سیاهت

 

[R.mahmudi]

در وادی عشق تو دلم خسته ترین است
وای از دل دیوانه که دل بسته ترین است

رفتن نتوانم به رهی گر تو نباشی
در راه غمت گام من آهسته ترین است

ت:
تیر عشقت که خورد بر قلب من
قطره قطره خون چکد از این دل پر درد من

 

[پایان]

ناله ای کن عاشقانه درد محرومی بگو
پارسی گو ساعتی و ساعتی رومی بگو

خواه رومی، خواه تازی ، من نخواهم غیر تو
از جمال و از کمال و لطف مخدومی بگو

هم بسوزی ، هم بسازی ، هم بتابی در جهان
آفتابی ، ماهتابی ، آتشی ، مومی بگو

گر کسی گوید که آتش سرد شد باور مکن
تو چه دودی و چه عودی ، حی قیومی بگو

ای دل پران من تا کی از این ویرانه تن
گر تو بازی بر پر آنجا ور تو خود بومی بگو

 

[شَکَت؛]

هم نامهربونه هم افت جونه