موضوع نویسنده
- Sep
- 2,335
- 3,086
- مدال‌ها
- 3
حقوق بین‌الملل اصل مسئولیت های مشترک و متمایز و چالش های ناشی از آن در بستر مدیریت اقلیم بین المللی
- نویسنده موضوع Zohre☆
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
اصل مسئولیت های مشترک و متمایز و چالش های ناشی از آن در بستر مدیریت اقلیم بین المللی
با افزایش اختلاف در زمینه بازتعریف کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، اصل CBDR برای تعیین این مسئله که آیا مسئولیت های متمایز نیز نیازمند ارزیابی مجدد هستند، بررسی شده است. گروه های مذاکره کننده نظیر LDCها، و گروه آمبرلا بر این باورند که اکثر اقتصادهای در حال توسعه نظیر هند و چین باید مسئولیت سهم خود در انتشار گازهای گلخانه ای را برعهده بگیرند،
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,335
- 3,086
- مدال‌ها
- 3
، زیرا منابع تحت اختیار آن ها تأثیر مخرب بر محیط زیست دارد اما کشورهای در حال توسعه مخالف این نظر هستند. بسیاری از این چالش ها در مواجهه با کاربرد اصل CBDR در رژیم بین المللی آب و هوا مطرح می شوند. این مقاله بر معنا و هدف اصل CBDR تأکید کرده،
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,335
- 3,086
- مدال‌ها
- 3
منشأ و کاربرد متعاقب آن به شکل ابزارهای قانونی مختلف پس از پذیرش UNFCCC مورد بحث و بررسی قرار می دهد. تمرکز این مقاله بر چالش های پیش روی تفسیر و کاربرد اصل CBDR با وضعیت اقتصادی به سرعت در حال رشد کشورهای در حال توسعه است.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,335
- 3,086
- مدال‌ها
- 3
هدف این مقاله تأیید بر نیاز به کاهش تمایز دائمی میان کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته برای دستیابی به نتایج بهتر به منظور مقابله با تأثیرات زیست‌محیطی زیان بار می باشد. این مقاله در پایان با تحلیل خروجی توافق پاریس به سمت تفسیر اصل CBDR و تغییرات موردنیاز برای اجرای بهتر آن خاتمه می-یابد.
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,335
- 3,086
- مدال‌ها
- 3
چارچوب پیمان نامه سازمان ملل در تغییر اقلیم (UNFCCC) به عنوان چارچوب توافقی، تعهدات و اصول مختلفی را برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ترسیم کرد. یکی از این اصول، "مسئولیت های مشترک اما متمایز " بود. تنها راهنمای ارائه شده توسط معاهده اولیه آن بود که گروه های گرد هم آمده دارای "مسئولیت مشترک اما متمایز و توانایی های خاص خود" برای کاهش انتشار گازهای گلخانه هستند
موضوع نویسنده
- Sep
- 2,335
- 3,086
- مدال‌ها
- 3
، و اجرای اهداف به مذاکرات بعدی و پروتکل کیوتو سال 1997 موکول شد. این کنوانسیون تقاضای کمتری از "کشورهای در حال توسعه " با مسئولیت بسیار کمتر و توانایی بسیار پایین دارد. این استثناء ساختن کشورهای در حال توسعه به یکی از بحث برانگیزترین موضوعات قبل و در طی مذاکرات منجرشونده به پروتکل کیوتو و پس از آن تبدیل شد .
