آموزشی اصول تصویر نویسی در انشا

[ASAL.]

تصویرنویسی چیست؟

تصویرنویسی از دید شناخت واژگانی، یک بافت ترکیبی- اشتقاقی است که از سه پاره ی (تصویر+ نویس+ی) ساخته شده و به معنای: نگاه کردن به تصویر و نوشتن ِ آن چهاز تصویر به ذهن برده ایم، نوشتنِ تصویر، نوشتن در باره ی تصویر، توصیف و تفسیر تصویر، نگاره نویسی، تصویرگزاری(یعنی گزارش نویسی از تصویر).

 

[ASAL.]

بنابراین،تصویردر این جا، ایستگاه اندیشیدن، بهانه ی خوب دیدن و به کارانداختن مغز و تولید نوشته است. هم چنان که از این معانی دریافت می شود؛

تصویر نویسی دو مرحله ی کلی دارد: خواندن( تصویرخوانی)،نوشتن( تصویر نگاری)

 

[ASAL.]

الف: خواندن( تصویرخوانی)

خواندن خود چند سازه یا پاره دارد: خواننده – خواندن- متن – معنا.

خواننده، من و شما یا هرکسی است که متن پیش رو را می خواند.

خواندن یا خوانش، آن کاری است که به هنگام رویارویی با متن رخ می دهد.

 

[ASAL.]

متن آن چیزی است که در برابر دیدگان ما یا هر خواننده، جای می گیرد و دست مایه ای برای به کار افتادن چرخه های کارخانه ی فکر می شود.

به بیان دیگر، هر صفحه، صحنه و رویداد، از دید ما متن است.

 

[ASAL.]

ازاین رو، متن می تواند دیداری باشد مانند تصویر، صحنه، فیلم یا رویداد ، می تواند شنیداری باشد مانند هر صدایی که آگاهانه به آن گوش می سپاریم و در پی آن ذهن، معناسازی می کند و یا می تواند خوانداری باشد

مانند این نوشته یا هر نوشته ی دیگر که در آن، کلمات نماد دیداری هستند؛

 

[ASAL.]

به همین سبب متن های خوانداری، متن های دیداری هم به شمار می روند.

پس، متن نوشته و متن تصویری هر دو دیداری اند؛ تفاوتشان در این است

که در متن دیداری تصویری، نماد خواندن، شکل ، نگاره، صحنه یا رویداد است اما در متن نوشتاری، نماد خواندن، واژه ها هستند.

 

[ASAL.]

یادکردِ این سخن هم بایسته است که از دیدی دیگر، می توان بر بنیاد پنج درگاهِ حسّی، متن ها را به پنج گونه، رده بندی کرد:

متن شنیداری: آوا و صدایی است که از راه دو گوش، دریافت و خوانده می شود.

متن دیداری: نشان و نمادی است که از دریچه ی چشمان، دریافت و خوانده می شود.

 

[ASAL.]

متن بویشی: چیزی است پراکنده در هوا که از بادراهِ رفت و برگشتی نفَس، از سوراخ های بینی، دریافت و خوانده می شود.

متن چششی: چاشنی، طعم و مزه ای است که از راه حسّ چشیدن، در گستره ی دهان و زبان، دریافت و خوانده می شود.

متن پساوشی: پیکرهو جسمی است که از راه پسودن و لمس، چگونگی جنس آن ها دریافت و خوانده می شود. نابینایان از این گونه متن و خوانش، بهره می گیرند.

 

[ASAL.]

از ایندیدگاه، خواندن هم بر حسب ابزار پنج حس، به پنج گونه، بخش‌پذیر می‌شود

که برای سادگی نامگذاری، نام همان ابزارها را بر این گونه‌ها نهاده‌ام:

۱- خواندن گوشی؛ در این گونه ، مغز اطلاعات را از راه گوش، دریافت می کند.

۲- خواندن چشمی؛ در این گونه ، مغز اطلاعات را از راه چشم، دریافت می کند.

۳- خواندن دماغی؛در این گونه ، مغز اطلاعات را از راه بینی، دریافت می کند.

۴- خواندن زبانی؛ در این گونه ، مغز اطلاعات را از راه زبان، دریافت می کند.

 

[ASAL.]

۵- خواندن پوستی؛ در این گونه ، مغز اطلاعات را از راه پوست، دریافت می کند.

پیداستکه در«تصویر خوانی»، گونه ی دوم خواندن و شاهراه چشم، در کار خواهد بود.

به همین روی، می گوییم تصویرخوانی، تمرینِ خوب دیدن و پرورش دقّت در نگاه است. …