آموزشی اصول فضاسازی و شخصیت پردازی در رشته تصویرسازی چیست؟

[آرشیت]

در تصویرسازی مسائلی مانند طراحی، شخصیت پردازی، فضاسازی، تکنیک و سبک مهم ترین اصولی هستند که باید به آنها آشنایی داشت.

 

[آرشیت]

این چند رکن مانند نقشه راهی هستند که دید کلی تری نسبت به داستان و روایتی که قصد تصویر سازی آن را دارید به شما می دهند. در این نوشتار قصد داریم معنی دقیق تر ساخت یک شخصیت و فضا را بکاویم و ویژگی های آن را با هم مرور کنیم.

 

[آرشیت]

1: فضاسازی
ابتدا باید دو مفهوم «فضا» و «مکان» را از هم تفکیک کنیم و بدانیم که فضا می تواند مکان را هم در بر بگیرد و شامل تمام عناصری می شود که بوسیله آنها بار انتقال یک پیام یا احساس را بر دوش می کشد.

 

[آرشیت]

در مورد ویژگی های یک «فضا» باید به انواع آن از لحاظ واقعی، رویایی، تاریخی، اسطوره ای، فانتزی، تخیلی، ترسناک، کودکانه و… بودن توجه کرد و بر اساس آن، زاویه دید و عناصر صحنه را انتخاب و طراحی کرد.

 

[آرشیت]

توجه به دو مساله مهم دیگر در این قسمت اهمیت دارد؛ کشیدن یک «نقشه و پلان» و همچنین در نظر داشتن «فرم» کلی فضا.

 

[آرشیت]

در مورد «مکان» روایت نیز امکان دارد در یک مکان بخصوص و یا فضای خالی شکل بگیرد. مکان ها نیز می توانند در دسته هایی مانند طبیعت، شهر، روستا، انواع بناها، ساختمان ها و… قرار بگیرند.

 

[آرشیت]

نکته مهم بعدی انتخاب بهترین «زاویه دید» از بین زاویه های مستقیم، دید پرنده و از پایین، به منظور انتقال پیام و حس مورد نظر است.

 

[آرشیت]

به عنوان مثال برای القای حس ترس و ضعف زاویه دید از پایین گزینه مناسبی است و یا ممکن است زاویه دید های خاصی مانند هلی شات و یا پانوراما را برای یک صحنه خاص انتخاب کنید. «پرسپکتیو» نیز گام بعدی است.

 

[آرشیت]

القای بعد و عمق کاملا به این مساله بستگی دارد که شما چگونه عناصر تصویر را طراحی می کنید و با چه درجه ای به مخاطب نشان می دهید.

 

[آرشیت]

حال نوبت به «ترکیب بندی» و انتخاب «عناصر» یعنی اشیا و شخصیت ها (اعم از انسان و حیوان) می رسد. با توجه به تم کلیِ فضا و مکان شما باید عناصری که مرتبط به موضوع شما هستند و نقش مکملی را در انتقال مفهوم و حس روایت دارند را انتخاب کنید و ترکیب بندی مناسب آن را طراحی کنید.