اگرچه اکثر مردم افسردگی را یک بیماری بزرگسالان می‌دانند، اما کودکان و نوجوانان نیز می‌توانند به افسردگی مبتلا شوند. متأسفانه، بسیاری افسردگی دوران کودکی را تجربه کرده و درمان نمی‌شوند، زیرا بزرگسالان نمی‌دانند که آن‌ها افسرده هستند.
روانشناسی کودک افسردگی کودک
- نویسنده موضوع -پریزاد-
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
علائم افسردگی دوران کودکی چیست؟
افسردگی دوران کودکی و نوجوانی اغلب متفاوت از بزرگسالان ظاهر می‌شود. تحریک پذیری و یا عصبانیت از علائم شایع افسردگی در کودکان و نوجوانان است. علاوه بر این، کودکان خردسال اغلب توضیح دادن احساس خود را دشوار می‌دانند، در حالی که نوجوانان ممکن است سعی کنند درد عاطفی خود را از ترس قضاوت دیگران پنهان کنند.
افسردگی دوران کودکی و نوجوانی اغلب متفاوت از بزرگسالان ظاهر می‌شود. تحریک پذیری و یا عصبانیت از علائم شایع افسردگی در کودکان و نوجوانان است. علاوه بر این، کودکان خردسال اغلب توضیح دادن احساس خود را دشوار می‌دانند، در حالی که نوجوانان ممکن است سعی کنند درد عاطفی خود را از ترس قضاوت دیگران پنهان کنند.
از آنجایی که رفتارهای عادی با رشد کودکان متفاوت است، دانستن اینکه آیا کودک شما در حال گذراندن مرحله ی رشد است یا چیزی جدی‌تر است، می‌تواند چالش برانگیز باشد. اولین قدم برای کمک به فرزندتان برای مقابله با افسردگی، یادگیری نحوه تشخیص آن است.
طبق آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا، علائم رایج افسردگی در کودکان و نوجوانان بیش از دو هفته طول می‌کشد و شامل موارد زیر است:
تغییر در اشتها یا وزن
احساس افسردگی، غمگینی، اشک آلود بودن، یا تحریک پذیری توسط خود فرد یا از بیرون اینگونه بنظر برسد.
تغییر در اشتها یا وزن
احساس افسردگی، غمگینی، اشک آلود بودن، یا تحریک پذیری توسط خود فرد یا از بیرون اینگونه بنظر برسد.
خستگی یا احساس کمبود انرژی
احساس گناه یا شرمندگی
مشکل بیشتر در تمرکز
از دست دادن علاقه یا لذت به فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می٬برده است.
کند شدن یا تحریک روانی حرکتی
افکار مکرر خودکشی و یا مرگ
اختلال خواب (بی خوابی یا پرخوابی تقریبا هر روز)
احساس گناه یا شرمندگی
مشکل بیشتر در تمرکز
از دست دادن علاقه یا لذت به فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می٬برده است.
کند شدن یا تحریک روانی حرکتی
افکار مکرر خودکشی و یا مرگ
اختلال خواب (بی خوابی یا پرخوابی تقریبا هر روز)
علاوه بر علائم فوق، برخی از کودکان شکایات جسمی مانند معده درد و سردرد، مصرف مواد و عملکرد ضعیف در مدرسه دارند.
کودکان اغلب کمتر به معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM 5) برای افسردگی دست می‌یابند. با افزایش سن، ارائه علائم با معیارهای DSM 5 سازگارتر می‌شود.
کودکان اغلب کمتر به معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM 5) برای افسردگی دست می‌یابند. با افزایش سن، ارائه علائم با معیارهای DSM 5 سازگارتر می‌شود.
تعدادی از عوامل مختلف وجود دارد که می‌تواند به افسردگی دوران کودکی کمک کند، از جمله:
عوامل شیمیایی مغز: عدم تعادل در برخی از انتقال‌دهنده‌های عصبی و هورمون‌ها ممکن است در نحوه عملکرد مغز نقش داشته باشد که می‌تواند بر خلق و خوی و احساسات تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
عوامل محیطی: محیط پر استرس، آشفته یا ناپایدار خانه نیز می‌تواند کودکان را بیشتر در معرض افسردگی قرار دهد. طرد شدن و قلدری در مدرسه نیز ممکن است یکی از عوامل موثر باشد.
عوامل شیمیایی مغز: عدم تعادل در برخی از انتقال‌دهنده‌های عصبی و هورمون‌ها ممکن است در نحوه عملکرد مغز نقش داشته باشد که می‌تواند بر خلق و خوی و احساسات تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به افسردگی را افزایش دهد.
عوامل محیطی: محیط پر استرس، آشفته یا ناپایدار خانه نیز می‌تواند کودکان را بیشتر در معرض افسردگی قرار دهد. طرد شدن و قلدری در مدرسه نیز ممکن است یکی از عوامل موثر باشد.
سابقه خانوادگی: کودکان دارای اعضای خانواده که دارای اختلالات خلقی مانند افسردگی هستند نیز در معرض خطر بیشتری برای تجربه علائم اختلالات افسردگی هستند.
استرس یا ضربه: تغییرات ناگهانی مانند جابجایی یا طلاق، یا رویدادهای آسیب زا مانند سوء استفاده یا دست درازی نیز می‌تواند به افسردگی دوران کودکی منجر شود.
هر کسی ممکن است به افسردگی مبتلا شود، و این نشانه ضعف نیست. همچنین اگر فرزندتان افسرده باشد تقصیر شما نیست.
استرس یا ضربه: تغییرات ناگهانی مانند جابجایی یا طلاق، یا رویدادهای آسیب زا مانند سوء استفاده یا دست درازی نیز می‌تواند به افسردگی دوران کودکی منجر شود.
هر کسی ممکن است به افسردگی مبتلا شود، و این نشانه ضعف نیست. همچنین اگر فرزندتان افسرده باشد تقصیر شما نیست.
