آموزشی الگوهای ریتم تنش در داستان‌نویسی

[-pariya-]

گتسبی بزرگ: اگرچه خوانندگان (و قطعاً بینندگان اقتباس باز لورمن) مهمانی‌های پر زرق و برق، تصادفات وحشتناک و مشاجرات بزرگ گتسبی را به خاطر می‌آورند، این رمان لحظات آرام‌تر و آرامی نیز دارد تا تعادل داستان را حفظ کند - مانند مکالمات نیک با جوردن بیکر، ناهارهای گتسبی با نیک و غیره.

 

[-pariya-]

۸ یار اوشن: حتی در حالی که فشار و تنش داستان به اوج خود می‌رسد، لحظات طنزآمیز و هوشمندانه‌ای نیز وجود دارد. به عنوان مثال، دبی و لو حباب‌های صابون را به عنوان حواس‌پرتی استفاده می‌کنند، کونستانس کلاهبردار خیابانی بر سر قیمت با فروشنده چانه می‌زند، هکر ناین بال خواهر کوچکش را برای کمک به سرقت می‌آورد و دافنه کلاگر با اغراق در احساساتش، لحظات طنزآمیزی را خلق می‌کند.

 

[-pariya-]

حتی این لحظات آرام یا طنزآمیز نیز باید علاوه بر ایجاد ریتم، هدف بزرگتری داشته باشند. در گتسبی بزرگ، اطلاعات مهمی درباره گذشته گتسبی و دایزی در طول ناهارهای مجلل و جلسات گپ و گفت به ظاهر بی‌اهمیت آشکار می‌شود. و در ۸ یار اوشن، هر صحنه کمدی به درک ما از شخصیت‌ها عمق می‌بخشد: دبی و لو استراتژی‌های خلاقانه‌ای دارند، کونستانس در واقع دختری زیرک است و...

 

[-pariya-]

برای روشن شدن بیشتر، نقطه جوش خود اوج داستان نیست، بلکه آخرین رویداد یا مجموعه‌ای از رویدادهایی است که مستقیماً به اوج داستان منجر می‌شود. پس از این نقطه، مرحله صعودی داستان به پایان می‌رسد و اوج داستان رخ می‌دهد. پس از آن، داستان وارد مرحله نزولی شده و به پایان می‌رسد.

 

[-pariya-]

مثال‌هایی از "نقطه جوش" در داستان‌ها:
گتسبی بزرگ: در این رمان، نقطه جوش در یک بعدازظهر گرم اتفاق می‌افتد. زمانی که نیک، گتسبی، دایزی و تام در یک سوئیت هتل جمع می‌شوند، تنش میان گتسبی و تام بر سر دایزی به اوج می‌رسد. تصمیم دایزی برای ترک محل همراه با گتسبی، زنجیره‌ای از حوادث را به راه می‌اندازد که در نهایت به اوج تراژیک داستان منجر می‌شود.
.

 

[-pariya-]

اوشن 8: در این فیلم، نقطه جوش زمانی رخ می‌دهد که دبی و تیمش با موفقیت گردنبند را سرقت می‌کنند و از محل حادثه فرار می‌کنند. اما در همین لحظه، یک پیچش داستانی اتفاق می‌افتد و مخاطب متوجه می‌شود که همه چیز آنطور که به نظر می‌رسد ساده نیست. این کشف ناگهانی، مخاطب را برای اوج دراماتیک داستان آماده می‌کند

 

[-pariya-]

به طور خلاصه، نقطه جوش در داستان، لحظه‌ای است که تمام عناصر داستانی به هم گره می‌خورند و مخاطب را برای رویداد مهم بعدی آماده می‌کنند.