غیرپارسی الیف شافاک

[ادوارد کلاه به سر]

الیف شافاک یا الف شفق (به ترکی استانبولی: Elif Şafak؛ تلفظترکی: [eˈlif ʃaˈfak]؛ زادهٔ ۲۵ اکتبر ۱۹۷۱، فرانسه) نویسندهٔ ترکی-انگلیسی است.

 

[ادوارد کلاه به سر]

وی در استراسبورگ فرانسه از والدینی ترک و بریتانیایی به دنیا آمد و پس از جدایی والدین به همراه مادرش به ترکیه بازگشت.[۱] او ازدانشگاه فنی خاورمیانه در آنکارا لیسانس روابط بین‌الملل و فوق لیسانس مطالعات زنان و دکتری علوم سیاسی گرفت. او در هنگام تحصیل در دوره فوق‌لیسانس، اولین کتاب داستانش را در سال ۱۹۹۴ و در سال ۱۹۹۷ هم رمان دومش را منتشر کرد. پس از اتمام دوره دکترا به استانبول آمد و آینه‌های شهر را نوشت. شافاک در سال‌های ۲۰۰۴–۲۰۰۳ با درجهٔ استادیاری در دانشگاه میشیگان و بعد در بخش مطالعات خاور نزدیک دانشگاه آریزونا مشغول به کار شد و از ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ نیز ستون‌نویس روزنامهٔ زمان بود.

 

[ادوارد کلاه به سر]

«شافاک» در سال ۱۹۹۸ با رمان «پنهان» برنده جایزه «رومی»، که به بهترین اثر ادبیات عرفانی ترکیه تعلق می‌گیرد، شد. او نشان شوالیه را که از مدال‌های فرهنگی کشور فرانسه است دریافت کرده و بارها به فهرست نهایی و اولیه جوایز جهانی از جمله جایزه ادبیات داستانی زنان «اورنج» (بیلیز)، جایزه دستاوردهای زنان آسیایی، جایزه مهم «ایمپک دوبلین»، ادبیات داستانی مستقل بریتانیا، جایزه بین‌المللی روزنامه‌نگاری و … راه پیدا کرده‌است.[۲]

او ۱۰ رمان به انگلیسی و فرانسوی و ترکی منتشر کرده‌است که برخی از آنها هم به فارسی ترجمه شده‌است، از جمله: آینه‌های شهر،شپش پالاس، ملت عشق، شرافت، مرید معمار و حرامزاده استانبول.

 

[ادوارد کلاه به سر]

بخاطر اشاره به نسل‌کشی ارمنیان در رمان دومش به نام حرام‌زاده استانبول (The Bastard of Istanbul) از سوی دادگاه‌های ترکیه به جرم اهانت به ترک بودن متهم شد. پرونده او در ژوئن ۲۰۰۶ بسته شد ولی در ژوئیه همان سال بازگشوده و وی با احتمال سه سال زندان روبرو شد. مترجم و ناشر او هم با همین تعداد سال حبس روبرو شدند. در ۲۱ سپتامبر ۲۰۰۶ بخاطر کمبود مدرک پرونده او از نو بسته شد.

 

[ادوارد کلاه به سر]

آناتولی ای برای چشمهای بد (۱۹۹۴)(داستان کوتاه)

پنهان (۱۹۹۷)

آینه‌های شهر (۱۹۹۹)

مَحرم (۲۰۰۰)

شپش پالاس (۲۰۰۲)

برزخ (۲۰۰۴)

تقدس نخستین دیوانگی‌ها (۲۰۰۴)

حرام‌زاده استانبول (۲۰۰۶)

بعد از عشق (۲۰۰۷) - نام اصلی رمان شیر سیاه(Siyah Süt) می باشد

ملت عشق (۲۰۱۰)

شرافت (۲۰۱۱)

شیر سیاه: در مورد نوشتن، مادری و درون حرم (۲۰۱۱)[۳](زندگینامه)

اسکندر (۲۰۱۱)

شمسپاره (۲۰۱۲)[۴](مقالات)

مرید معمار (۲۰۱۴)

سه دختر حوا (۲۰۱۶)

۱۰ دقیقه و ۳۸ ثانیه در این دنیای عجیب (۲۰۱۹)[۵]

 

[ادوارد کلاه به سر]

نامزد جایزه بین‌المللی ادبی دوبلین IMPAC برای کتاب «چهل قانون عشق» (۲۰۱۲)

جایزه بنیاد نویسندگان و روزنامه نگاران ترکیه (۲۰۰۹)

جایزه بهترین داستان از سوی انجمن نویسندگان ترکیه برای رمان «محرم» (۲۰۰۰)

جایزه رومی برای رمان «پنهان» ۱۹۹۸