دلنوشته {امید با تو است} اثر •فاطمه ثنا کاربر انجمن رمان بوک•

[Sanai_paiiz]

نام مجموعه دلنوشته:
امید با تو است!

نام نویسنده دلنوشته:
فاطمه ثنا

ناظر : @فاطماگل

مقدمه:

کمی طول می‌کشد. کمی طاقت فرساست. اما امید شکل میگیرد! خورشید از پشت ابرها بیرون می‌آید. آن روز است که امید شکل می‌گیرد.

*برای مسابقه*

 

[Mahi.otred]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته کاربران]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[درخواست جلد]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[Sanai_paiiz]

***
حالا که حالم از همیشه خراب تر است.
حالا که مرداب مشکلات مرا درون خود خفه می‌کند.
حالا که زندگی سخت ترین روزش را به من نشان داده، با خود تکرار می‌کنم:
امید با تو است!

 

[Sanai_paiiz]

***
خورشید زندگی‌ام را دیدم!
ابر پهن و بزرگی که مانع از روشنایی قلبم می‌شود روبرویش ایستاده بود.
می‌توانستم ببینم دود سیاهی که میخواهد قلبم را در خود حل کند.
من با یک عالمه غم چگونه زندگی کنم؟
شاید اصلا نباید زند...
افکارم را پس می‌زنم:
- امید با تو است!

 

[Sanai_paiiz]

***
می‌دانم که خسته‌ای!
می‌دانم که صبرت تمام شده!
آری می‌دانی!
اما آسمان دلت را نگاه کن، ابر را ببین!مگر خورشیدت را نمی‌بینی؟ چگونه سرسختانه خود را از پشت ابر بزرگ بیرون می‌کشد؟
بگویم به تو؟ آری امید با تو است.
حتی در مواقعی که ابر ناامیدی در تلاش است خورشید امیدت را بگیرد.

 

[Sanai_paiiz]

***
اشک می‌ریخت و زار میزد از رفتنش! کمی ته دلش امید داشت کمی حس می‌کرد که برمی‌گردد اما شاکی بود.
از خدایمان! می‌گفت حواسش به من نیست! نمی‌دانست خدا حواسش به او هست که امید با اوست.
امید همیشه با تو است چون خدا می‌خواهد.

 

[Sanai_paiiz]

***
به آسمان قلبم نگاه می‌کنم و به خورشید امیدَش.
حال که ابر جلویش را گرفته بود کمی نگران می‌شوم اما... اما صدایی در درونم می‌گوید:
- غمگین نباش! امید با تو است.
باز به خورشیدم نگاه می‌کنم حالا کمی ابر را کنار زده بود.
آری امید همیشه با تو است!

 

[Sanai_paiiz]

***
به اطرافم نگاه می‌کنم. آنقدر از امید گفته بودم که خیلی ها امیدوار شده بودند. اما تعدادی فکر می‌کردند دیوانه‌ام!
آری من دیوانه‌ام! دیوانه امیدی که خداوند به من داده‌است. دیوانه خورشیدی که روز به روز ابر های ناامیدی را بیشتر کنار می‌زند. آری من دیوانه‌ام!

 

[Sanai_paiiz]

***
دلخوشیم بود و دلخوشیم هست.
نور من بود و نور من هست.
از امیدی می‌گویم که با غرور از پشت ابر سیاه بیرون می‌آید.

 

[Sanai_paiiz]

زمانی که پشت ابرها بود کل زندگی‌ام را با خود برده بود پشت ابرها! دیگر حتی نمی‌خواستم چشمانم را باز کنم و دنیا را ببینم، اما خورشید امیدم از پشت ابرها داشت بیرون می‌آمد این بار خیلی قوی تر، خیلی زیباتر، خیلی باشکوه‌تر!