انشاء انشا درباره مادر

[Mahi.otred]

می دانم که در دنیا هیچکس من را به اندازه مادرم دوست ندارد. او قلب مهربان و لب هایي همیشه خندان دارد. من فکر می کنم که مادرم همان فرشته نگهبان من است که از بالای آسمان به زمین آمده تا مراقب من باشد.

شبها از او می خواهم کنار تختم بنشیند و دست هایم را بگیرد و برایم قصه بخواند. یک شب از مادرم پرسیدم: “چه کار کنم خواب بد نبینم؟” او گفت: “عزیزم چند تا صلوات بفرست تا آسان بخوابی.”

مادرم می‌ گوید شبها همه ی ما خوابیم اما خدای مهربان بیدار است و مراقب ما است پس نباید نگران باشیم. مادرم همیشه حواسش به من است تا سلامت باشم، درس هایم را خوب یاد بگیرم و برایم دعا می کند.

ما بعضی وقت ها باهم بازی می کنیم و من در کارهای خانه به او کمک می کنم. من می دانم که مادر مهربانم آمده تا یک دنیا شادی به من بدهد، امروز گلبرگ هاي‌ گل رز را روی سرش ریختم تا به او بگویم دوستش دارم و او هم به من شکلاتی خوشمزه و شیرین داد.

 

[Mahi.otred]

• مادر با همه ی دنیا متفاوت است و من می خواهم برای مادر انشا بنویسم. مادر دوست داشتنی که از زلالی چشمانش دریایی از مهر و محبت موج میزند. قلب با صفایش آکنده از شمیم معرفت است و یگانه روشنایی زندگی است.
  مادر چونان باغی است با شکوفه لبخند زیبا میشود؛ او ان پناهگاهی است که مرا از هجوم سیاهی و تاریکی در امان می‌دارد؛ اما من همیشه با نگاهی کودکانه همه ی چیز را به بازی می گیرم؛ و او چه صبور و بردباری در برابر کردار من و چه مهربان و با صفا نوازشم میکند.
  
  زندگی با مادر معنا میشود، دوست دارم ان زمان را که در پناه دست‌ هاي‌ مهربان مادر آرامش می گیرم؛ مادر خوبم را عاشقانه، صادقانه، بی‌نهایت، تا قیامت دوست دارم.
  از موسیقی مهر و محبتش، دنیایی بی‌ دغدغه برای فرزندانش می‌ سازد، راستی مهر و مروتش، هفت آسمان به سجده‌ اش بر آمده‌اند و خورشید و ماه از پی هم می روند تا دست بوس وجود پر مهرش شوند.
  
  غنچه شکوفا می شود تا لحظه‌ اي عطرش رابه خود بگیرد؛ ستاره می‌ درخشد تا دمی افق چشمانش رابه سوی خود بکشد. باران فرو می‌ ریزد تا قطرات اشکش را در خود گم کند. آری دنیا برایش آفریده شد تا بیافریند زیبایی‌ هایش را.
  تا اگر قابل بداند خاک زیر پایش شوند، تا لحظه‌ اي از لطفش را جبران کنند. اما نمی شود، او ان قدر بزرگ و با عظمت است که اگر هفت آسمان هم جمع شوند، نمی توانند به بلندای نامی به اسم «مادر» شوند.
  مادر یعنی دلسوز و بی‌ قرار، مادر یعنی امید در سختی‌ ها، مادر یعنی رایحه خوش گل‌ ها، مادر یعنی تمام وجود ما. بوی مادر آرامش بخش دل‌ هاست و بهشت بی‌ صبرانه مشتاق اوست.
  
  نمیدانم چگونه ستایش جان‌ سوزی‌ هاي‌ وی را کنم، نمی دانم چگونه شب‌ هایي را که در خواب ناز بودم و او بیدار ماند را جبران کنم، نمی دانم چگونه بر درد‌ هاي‌ زندگی او دوایی باشم. تا مادرم به بهشت نرود به بهشت نمی روم و پس از گذشت سال‌ هاي‌ سال مهرش در دلم جاری می ماند.
  اشک‌ هاي‌ گوشه چشمش را هنگام موفقیتم دوست دارم، نگاه مادرانه‌ اش را هنگام جدایی‌ ها دوست دارم و تا ابد محتاج دستانش هستم، محتاج دستانی که سرم را نوازش میکرد، محتاج دستانی که موقع تب پارچه خنک بر پیشانی‌ ام می‌ نهاد. محتاج ان دستانی هستم که راه بد و راست رابه من نشان داد.
  
  ودر پایان می خواهم بگویم: اي مادر، اي کسی که هر چه گویم تلافی محبت‌ هایت نمیشود، اي کسی که آوردن نامت پر افتخارتر از قهرمان شدن در جهان است، به خاطر تمام خوبی‌ هایي که بی‌ چشم داشت در حقم کردی دوستت دارم.

 

[Mahi.otred]

مادر ، آن هنگام كه درخشش چشمانت را در آسمان زندگي ام مي بينم؛ آن هنگام كه جوشش چشمه ي چشمت را در سراشيبي صورت زيبايت برانداز مي كنم؛ زماني كه به ياد مي آورم چگونه در جستجوي آغوش پرمهرت حجم خالي فضا را لمس مي كردم و با بي تابي نامت را بر زبان مي آوردم؛ دلم چون كودكي بازيگوش و بهانه گير در كنج قفس سينه سر بر ديوار مي كوبد.

عزيز من، عزيز بودنت را خدا دانست. او كه بهشت را زير پايت نهاد. و تو را بزرگ و گرامی داشت.

گاه دست هايم روي موج احساس مي لرزد و باران اشك در چشمانم به غم مي نشيند. چرا که جوانيت را به پاي من ريختي تا جوانم كني، تا روزي كنارت بنشينم و سرم را بر زانويت بگذارم و نوازش دست هايت را روي صورتم احساس كنم ؛ تا روزي تكيه گاهت شوم و انيس تنهاييت.
اي كسي كه خورشيد در مقابل مهرباني ات شرمنده مي شود و ماه چهره در نقاب مي كشد، هنگامي كه رنج بي خوابي ات را كه با گريه هاي شبانه ي من تفسير مي شود، تصوير مي كنم و زماني كه به ياد مي آورم كه نمي توانستم لحظه اي حتي به اندازه يك چشم بر هم زدن بي تو بمانم، اشك روي چشمانم پرده مي اندازد.

مادرم، اي اميد من، هنگامي كه با وجودت گل آرزوهايم شكوفه داد و ديوارهاي سنگي سكوتم شكست. تو به من زباني آسماني ياد دادي، تو آيينه ي آفتابي. مرا مثل آب جذب خودت كردي ، تو مرا سبز كردي… .
مادرم، اي آن كه وجود مقدست سراسر عشق و ايمان و دل درياييت به وسعت آسمان است، من با وا‍ژه هايم كه لبريز عشق است همه جا مي نويسم كه دوستت دارم و بدان كه تو را در ايمن ترين و زيباترين عضو بدنم جاي داده ام و هر لحظه با هر تپش ، قلبم نام زيبايت را زمزمه مي كند.

 

[Mahi.otred]

زیباترین خانه های دنیا نه بزرگ و مجلل اند نه کوچک! زیباترین خانه ها، خانه ای است که عطر پدر و مادر در آن پیچیده باشد و مادر با لبخند های همیشگی اش مهر و محبت را راهی خانه کند. مادر همان کسی است که من را به دنیا آورد و با جان و دل زحمت کشید و پرورشم داد.

مادر آنقدر مهربان است که اگر از تمام دوستانت نامهربانی دیده باشی، می توانی او را صمیمی ترین دوست ها بیابی. من از مادرم عشق را آموختم و دانستم که زندگی کردن بدون عشق، بی معناست. مادر مقدس ترين موجود روي زمين به شمار رفته و مادر زيبا ترين وگرانبها ترين هديه الهي است كه براي هركس به ارمغان آورده است. وهر لحظه اطاعت وعبادت اين موجود پاك ومقدس هر انسان روشنفكر لازم مي باشد و هركس اگر خواهان كسب رضاي خداوند متعال باشد با يد به بهترين صورت اطاعت واحترام مادر را داشته باشد.

مادرم! ای ستاره ی وجودم و ای خالق عشق! تو را با همه ی وجود می ستایم ای شگفتی آفرینش! در وصف تو این بس که پیامبر فرمود: بهشت زیر پای مادران است. ولی زیر پای تو که بهشت نبود! زیر پای تو تمام آرزو هایت بود که به خاطر من از آنها گذشتی! تو یک فرشته ی پاکی که خدا به آفریدن تو می بالد و به راستی که بالیدن دارد.

مادرهدیۀ بی نظیر الهی است که اگر دنیا را هم فدایش کنیم باز هم نمیتواند به ذره ذرۀ زحماتش جوابگو باشد. آغوش مادر آرام ترین و راحت ترین جایی است برای فرزندش که بهشت را نمی توان به آن مقایسه کرد.

مادرم! تمام وجودم ز مهرت لبریز، تصویر زیبایت در پس پرده دیده ام ناب ترین تصویر است؛ از خدا می خواهم حتی برای لحظه ای ذره ای غم در دلت نیندازد هرچند می دانم دردهایم را در قلب خود جای می دهی تا از زخمشان آزار نبینم مادرم نام مقدست را بر قلبم نوشتم تا همیشه آرام جانم باشی!

 

[Mahi.otred]

مقدمه:

ظلم به والدین پست ترین و نفرت انگیزترین کاری هست که یک انسان میتونه انجام بده. به نظر من کسی که به والدینش به خصوص به مادرش ظلمی میکنه، ضعیف بودن خودش رو نشون داده و کوچیک بودن و حقیر بودنش رو در این دنیا به رخ همه کشیده. والدین به خصوص مادر تلاش بسیاری میکنن تا فرزند به پیشرفت و تعالی برسه و اگه فرزند بخواد جواب این خوبی ها رو با ظلم کردن بده تنها کاری که کرده اینه که پست بودن خودش رو تبدیل به ویترین کرده و به نمایش درآورده.

بدنه انشا:

یکی از کارهایی که انسان های پست در حق والدین شون انجام میدن اینه که وقتی به مرحله ای از زندگی رسیدن که تونستن خودشون زندگیشون رو مدیریت کنن و حتی رفاه زندگی والدیون شون رو هم بر عهده بگیرن، والدین رو به محل هایی که مربوط به سالمندان هست میبرند. بعضی از افراد در توان شون نیست و این کار درستیه اما برخی از افراد تواناییش رو دارن اما والدین رو به شکل مزاحمی می بینند که مانع زندگی خوش اونها میشه.

حالا من در این انشا بیشتر در مورد مادر صحبت میکنم تا پدر چرا که مادر شبانه روز در کنار فرزند هست، با اون زندگی میگذرونه و فرزند رو تربیت میکنه، فرزند رو آماده وارد شدن به جامعه میکنه و باعث پیشرفت و تعالی اون به معنای واقعی میشه و پست ترین کاری که فرزند میتونه در جواب تموم خوبی های اون انجام بده اینه که بخواد در حق اون ظلمی به مانند ظلمی که در قبل از اون صحبت کردم بکنه.

حتی همینکه با مادر به بدی صحبت کنی، همینکه جواب مهربانی ها و عشق ورزیدن های اون رو به بَدی بِدی یعنی این که تو یک آدم پست هستی. مهم نیست چه اتفاقی وارد زندگیت شده، مهم نیست با چه چالشی روبرو شدی، مهم نیست که در چه موقعیتی هستی، مهم اینه که اون مادر از زندگی خودش گذشته و بدترین چالش ها رو تجربه کرده تا تو رو بزرگ کنه و اگه تو به خاطر چنین موقعیت هایی بخوای به اون بی احترامی کنی و حرمتش رو زیر سوال ببری فقط و فقط پست بودن خودت رو به نمایش گذاشتی.

نتیجه گیری:

مادر یا حالا بهتره بگم که والدین هدیه ای از طرف خدا برای خیلی از ما آدماست و شاید خیلی از ما قدر اونها رو ندونیم و پست ترین کارهایی که میتونیم در حق یکی انجام بدیم رو در حق اونها انجام بدیم. اما چیزی که مسلمه اینه که حتی اگه بدترین ظلم ها رو هم به اونها بکنیم اونها ذره ای از مهر و محبت شون به ما کاسته نخواهد شد چون این در وجود مادر و پدر هست که به فرزندشون عشق بدن و به اون حتی اگه بهشون بدی کرد مهربونی کنن. کاش ما آدم ها بدونیم که هیچ انسانی به اندازه این دو نفر به فکر ما نیست و هیچ کسی نمیتونه به اندازه ای که اونها ما رو دوست دارن دوست داشته باشه پس کاش جواب دوست داشتن هاشون رو به بدی ندیم.

 

[Mahi.otred]

• مادر عزیزم مي خواهم براي تو بنويسم !
  
  از زلالي چشمانت كه دريايي از مهر و محبت در آن موج مي زند؛ از قلب با صفايت كه آكنده از شميم معرفت است، از تو اي يگانه؛ اي روشنايي؛ اي زندگي…
  
  تو كه با شكوفه ي لبخند زيبا مي شوي ؛ تو آن پناهگاهي هستي كه مرا از هجوم سياهي و تاريكي در امان مي داري؛ اما من هميشه با نگاهي كودكانه همه چيز را به بازي مي گيرم؛ وتو چه صبور و بردباري در برابر كردار من و چه مهربان و با صفا نوازشم مي كني.
  
  من زندگي را با تو معنا مي كنم، غروب را دوست دارم با تو، زيرا مرا بر بالاي بلند نگاهت مي نشاني و من از منظره ي چشمان تو غروب را مي نگرم. دوستت دارم آن زمان كه در پناه دست هاي مهربان تو آرامش مي گيرم؛د وستت دارم عاشقانه، صادقانه، بي نهايت، تا قيامت… اي مادر خوبم.

 

[Mahi.otred]

بنام خالق مادر با همه زیبایی هایش

مادرم! ای ستاره ی وجودم و ای خالق عشق!

توی را با همه ی وجود می ستایم ای شگفتی آفرینش! در وصف تو این بس که پیامبر فرمود:بهشت زیر پای مادران است. مادر من!

ولی زیر پای تو که بهشت نبود! زیر پای تو تمام آرزو هایت بود که به خاطر من از آنها گذشتی!

تو یک فرشته ی پاکی که خدا به آفریدن تو می بالد و به راستی که بالیدن دارد

این اعجوبه ی خلقت!

با وجود تو تمام زشتی ها و نگرانی ها از وجودم رخت بر می بندد و باران زیبایی و عشق به وجودم نازل می شود.

مادر؛ تویی که بیابان وجودم را از عطر

خوشت سیراب کردی! و مرا به زندگی امیدوار ساختی و تنهاییهایم را یاور گشتی!

اکنون از دور،دست تو،گل سرسبد هستی را می بوسم و خود را خاک زیر پایت می کنم.

راستی؛ زمین خوردن چه زیباست اگر هدف بوسیدن پای مادر باشد!

 

[Mahi.otred]

کلمه “مادر” فقط یک کلمه نیست، مادر که می گویی می توانی مزه عشق و مهربانی را روی زبانت احساس کنی، انگار خداوند دنیایی از دلسوزی و زیبایی و فداکاری را در یک کلمه خلاصه کرده و آن مادر است!

مادر یگانه همراه پس از خداوند است که از قبل از تولد با من بوده و همه عمرش یک لحظه از مراقبت و دل نگرانی من دست نکشیده است. در شادی ها با خنده من خندیده و در غم ها و لحظات سخت با من گریه کرده و دلداری ام داده است.
مانند یک دوست در تنهایی ها دستم را گرفته، مانند یک معلم هر آنچه می دانسته به من یاد داده، مانند یک مراقب اشتباهاتم را تذکر داده و برای این که به آرزوهایم برسم از آرزوهای خودش گذشته است.

مادرم فرشته ای است که خداوند بال هایش را گرفته و او را به شکل انسان به زمین فرستاده تا من هیچ وقت احساس تنهایی نکنم. فرشته ای که هروقت اشک روی صورتم جاری شد آن ها را پاک کرد و وقتی بیمار شدم پروانه وار کنارم چرخید و از من پرستاری کرد.

مادر عزیزم! اگرچه بهشت خدا زیر پای تو است اما من همه دنیایم را زیر پاهایت می گذارم و فرشی از محبت و قدردانی برایت پهن می کنم تا از روی آن عبور کنی و با دستانم تاج گلی با عطر وفا برایت می سازم و روی سرت می گذارم چون تو ملکه زندگی من هستی که هر چه دارم از وجود توست.

زحماتی که تو برایم کشیده ای بی نهایت است و من هرگز نمی توانم تا پایان عمرم حتی گوشه ای از آن ها را برایت جبران کنم اما همیشه تلاشم را خواهم کرد که فرزند خوبی برایت باشم و با موفقیت هایم شادی در دلت و لبخند روی لب هایت بنشانم.

دوستت دارم مادر عزیزتر از جانم!

 

[Mahi.otred]

کسی که بی منت و بی دریغ نهایت مهرش را تقدیم فرزند می کند حتی اگر آن ها بی محبت باشند، و هر دفعه که فرزندان اشتباهی مرتکب می شوند آن ها را می بخشد و دوباره در آغوش می گیرد.

لحظه هایش را با دعا برای فرزندانش می گذراند و مدام برایشان نگران است.

شادی او زمانی تکمیل می شود که فرزندانش شاد و خوشحال باشند.

حضورش در خانه گرما بخش است و نبودنش فضای خانه را به مکان بی روح و سوت و کوری تبدیل می کند که نمی توان آن را تحمل کرد، و آغوش پر مهرش تمام دلهره ها و نگرانی های روز را از بین می برد.

زمان هایی است که از او دور می شویم و معنی دلتنگی را می فهمیم و با تمام وجود آرزو می کنیم کاش کنارمان بود.

شاید بعضی از ما تا زمانی که مادرمان کنار ما است قدرش را ندانیم اما همین که او را از دست دادیم تازه متوجه می شویم که بخش بزرگی از زندگی مان از دست رفته و دیگر قابل برگشت نیست، و تمام اتفاقات ساده ی زندگی که هنگام بودنش اتفاق می افتد برایمان شکل رویا و آرزو را پیدا می کند.

 

[Mahi.otred]

مادر و عشق او با هیچ چیز و هیچ ک.س دیگر قابل مقایسه نیست، آرامشی که یک لبخند ساده ی او به ما می دهد را در هیچ جای دیگری نمی توان پیدا کرد.

زمانی که در زندگی دچار مشکلات می شویم و یا در کارهایمان شکست می خوریم اوست که ما را حمایت می کند و به ما انگیزه ی دوباره می دهد تا تلاش کنیم و موفقیت هایی در زندگی به دست بیاوریم.

همیشه این جمله را شنیده ایم که بهشت زیر پای مادران است. این جمله نشان دهنده ی بزرگی و عظمت، و همچنین جایگاه ویژه ی او نزد خداوند می باشد.

مادر مسئول پرورش و تعلیم و تربیت فرزندان می باشد، اگر ما انسان های خوبی باشیم در واقع نتیجه ی تربیت صحیح مادر است.

خداوند متعال و ائمه ی اطهار در احادیث بارها، ما را به نیکی به پدر و مادر سفارش کرده اند و این موضوع مسئولیت سنگینی بر عهده ی ما می گذارد تا همیشه تلاش کنیم با کارهای خوب، ذره ای از محبت آن ها را جبران کنیم.

اما متاسفانه اگر ما تمام عمرمان را صرف خدمت و محبت به مادرمان کنیم باز هم نمی تواند تنها گوشه ی کوچکی از زحمات مادر را جبران کند.