پیشینهی تاریخی «شعر دیگر» برمیگردد به ظهور شاعرانی مانند: تندرکیا، محمد مقدم، شین. پرتو و هوشنگ ایرانی که در سالهای دهههای ۲۰ و ۳۰ در اروپا، بهویژه در فرانسه تحصیل کرده بودند. آنها تحت تأثیر جریانها و رفتارهای رایج هنری آن زمان اروپا، پس از بازگشت به ایران علم تغییر و تحولخواهی در شعر فارسی را بلند کردند.
هوشنگ ایرانی در این میان شخصیتی متمایز است. وی طی یک دهه (سالهای دههی ۳۰) با انتشار بیانیهها و شعرهایش شهرتی بههم زد و همراه با گروه «خروس جنگی» که عدهای از هنرمندان جوان و نوجو بودند، سعی کرد پایههای ادبیات سورئالیستی را در ایران محکم کند.