آموزشی انواع صدا در گویندگی

[SHAHDOKHT]

علاوه بر این، استفاده از صدای تأکید، تفاوت‌ های ظریف میان بخش‌ های مختلف یک متن را به خوبی نشان می دهد. به عنوان مثال، در یک داستان، صدای تأکید می‌ تواند تفاوت میان دیالوگ‌ های شخصیت‌ های مختلف را برجسته کند یا در یک سخنرانی، می‌ تواند پیام‌ های کلیدی را از مطالب جانبی متمایز سازد. این تکنیک به خصوص در آموزش و سخنرانی‌ های علمی و انگیزشی بسیار مؤثر است.

 

[SHAHDOKHT]

صدای افزایش و کاهش تن صدا
تنظیم زیر و بمی صدا (افزایش و کاهش تن صدا) از دیگر تکنیک‌ های مهم در گویندگی است. افزایش تن صدا نشان‌ دهنده هیجان، شور و شوق یا اضطراب است، در حالی که کاهش تن صدا حس آرامش، غم یا جدیت را منتقل میکند. این تغییرات تن صدا به گوینده این امکان را می‌ دهد تا حالات و احساسات مختلفی را به مخاطب منتقل کرده و بیان خود را زنده‌ تر و پویاتر کند.

 

[SHAHDOKHT]

برای مثال، در هنگام خواندن یک داستان، گوینده با افزایش تن صدا، هیجان و تعلیق را به مخاطب منتقل می کند و با کاهش آن، حس آرامش و سکون را القا می نماید. همچنین، در برنامه‌ های خبری، با افزایش و کاهش تن صدا، اهمیت و فوریت خبرها را بهتر درک می شود . این تکنیک به ویژه در دوبله فیلم‌ ها و سریال‌ ها نیز بسیار کاربرد دارد.

 

[SHAHDOKHT]

صدای تعجب و شگفتی
صدای تعجب و شگفتی برای بیان اتفاقات غیرمنتظره یا مطالب جالب و هیجان‌انگیز کاربرد دارد. این نوع صدا با تغییرات ناگهانی در حجم، زیر و بمی و شدت صدا همراه است که به مخاطب نشان می‌ دهد که موضوع مورد بحث فراتر از حد معمول است و ارزش توجه ویژه دارد. استفاده صحیح از صدای تعجب می‌ تواند باعث ایجاد ارتباط عاطفی قوی‌ تری با مخاطب شود.

 

[SHAHDOKHT]

این نوع صدا معمولاً در بخش‌ هایی از داستان‌ ها، نمایش‌ ها و برنامه‌ های رادیویی و تلویزیونی استفاده می‌ شود که نیاز به جلب توجه و ایجاد تعلیق دارند. صدای تعجب و شگفتی به خصوص در ژانرهای کمدی و درام تأثیرگذار باشد و مخاطب را درگیر کند.