همگانی اگه بهت یه میکروفون بدن و بگن صداتو کل جهان میشنون، چی میگی؟

[BARAN_KH_Z]

اینکه...
منم یه انسانم، یه انسانی که نیاز دارم درک بشم، همین چیز سختی نیست درک کردن یک انسان.

 

[~ArMaN~]

من میگم
مال نسلی بودیم
حسرت یه زندگی ساده تو جهان متجدد رو داره نسلی که خانواده سرکوبش کرد ولی از دل سرکوب سبز شدیم
نسلی که رسانه برای رسیدن به خواسته های خودش یکبار نسلی بد و یکبار نسلی غیور از اون یاد کرده
نسلی که کشته داد تا بگه ما هم هستیم به ما توجه کنید دستمون. رو بگیرید و همراه ما باشید اما قضاوت شد
نسلی که کرونا عزیزانشون رو گرفت نسلی که دقهدقه مند کشورشه
نسلی که عابرو ملی براش مهمه
نسلی که خیلی دوس داره زندگی کنه نه فقط زنده باشه
نسلی که جوناش درداشون رو دود میکنن
نسلی که به پاک بودن سمت مواد نرفت هم نسل هاشون بهشون میگن صوبر
سوسول و بچه ننه
نسلی که همیشه سوخته بوده ولی اسم دهه شصت بد در رفته
ما کرونا دیدیم بسته شدن مدارس دیدیم مجازی درس خوندیم
جنگ دیدیم انقلاب دیدیم
تکنولوژی دیدیم کودک کار داشتیم
بازی های رایانه ای دیدیم کنسول 80 میلیونی دید
دلار 106 هزاری دیدی
همه رو دیدیم و ما هستیم انچه هستیم
مارو همین جوری که هستیم درک کنید و دوست داشته باشید ما هم انسانیم کنار خطا ها اشتباهات خوبی ها رشادت های خاص خودمون رو داریم
مارو جا قضاوت کردن و تعریف کردن برای رسیدن به خواسته های خودتون صرفا برای خودمون دوست داشته باشید ما هم ادم هستیم

 

[ROKH]

شوخیم می‌گرفت بلند می‌گفتم کل این جهان دروغه و شما داخل یک شبیه‌سازی هستید، خاموش شدن سیستم در ۳... ۲... ۱...

 

[MAHVIN*]

نه تنها مواظب رفتار وگفتار در دنیای واقعی بلکه مراقلب نوشتن و ردیف کردن کلمات و واژه ها در دنیای مجازی هم باشیم.
کلمات جان دارن حس دارن روح دارن
وقتی میتونی با یه کلمه یا جمله نیرو ومحبت هدیه بدی وکائنات دوبرابر به خودت برگردونن چرا ابتدا به خودت وبعد‌ به مخاطبت ظلم میکنی ودلشو میشکنی .
بااینکارت درحقیقت خودت بازنده ای و مخاطبت برنده ،چون دلی که شکست قیمتی میشه وگرانبها و خریدارش فقط خداست.
واین شعرمولانا رو مرتب در ذهنمون مرور کنیم:
نه تو آنی که همانی...
نه من آنم که تودانی...
عود را سِری است که اگر هزار سال آن راببویی،عطری ندهد
آتشی خواهد که‌سِرخودآشکار‌کند...
پس قضاوت نکنیم.

 

[ghmonhi]

خبری نیست جز لالایی نا کوک پیرزن، در آستانه ی رهایی از تن رنجورش و آرزویی که امیدش پشت درب ورودی آخرین اتاق خانه ی سالمندان برای همیشه به خواب رفته است. خوشبحال عزراییل که آخرین لالایی او را شنید