ادبیات کهن بابا طاهر عریان

[ARMINA]

بخش زیادی از جذابیت شعر باباطاهر به‌علت گویش او و لهجه‌ای است که در سروده‌های عام‌پسند خود به کار می‌برد. روانی کلام، آهنگ دلنشین لفظ، سادگی وزن و بحر از زیبایی‌هایی هستند که گویش باباطاهر به شعر وی می‌بخشد. دوبیتی‌های لری او از جذاب‌ترین اشعار به‌جای مانده وی محسوب می‌شوند؛ برخی از معروف‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از:

به دریا بنگرم دریا ته بینم/ به صحرا بنگرم صحرا ته بینم

به هر جا بنگرم کوه و در و دشت/ نشان از قامت رعنا ته بینم

 

[ARMINA]

یکی درد و یکی درمون پسنده/ یکی وصل و یکی هجرون پسنده

مو از درمون و درد و وصل و هجرون/ پسندم آنچه را جانون پسنده

 

[ARMINA]

در گذر زمان از سروده‌های باباطاهر تقلیدهای بسیار شد، همچنین دوبیتی‌هایی در عشیره‌های کردی و لری به سبک وی شکل گرفت؛ به این جهت، تشخیص اینکه کدام‌یک از دوبیتی‌های منسوب به باباطاهر به واقع سروده اوست، کاری دشوار محسوب می‌شود.