باباطاهر مشهور به باباطاهر عریان، یک عارف و شاعر ایرانی تبار و دوبیتی سرای متعلق به اواخر سده چهارم و اواسط سده پنجم هجری مصادف با سده ۱۱م در ایران است که در زمان حکومت طغرل بیک سلجوقی زندگی کرده است.
در مورد اسم و عنواناو باید بدانید که بابا لقبی بوده که در آن زمان به پیروان وارسته می‌داده‌اند و عریان به دلیل دل بریدن او از مادیات دنیوی بوده است. باباطاهر اصالتا همدانی بوده و مسلک درویشی و فروتنی او که سبک زندگی عارفان است باعث شده است تا او گوشه گیر شده و به صورت گمنام زندگی کرده است و تفصیلی از زندگانی خود باقی نگذارده است.
اگر می خواهید در مورد این شاعر نامی ایرانی بیشتر بدانید، باید گفت که از خاندان، تحصیلات و زندگی باباطاهر اطلاعات صحیح و معتبری در دسترس نیست اما بنا به نوشته راوندی در راحةالصدور، او در سال ۴۴۷ هجری با طغرل سلجوقی ملاقات کرده و بسیار هم مورد احترام او قرار گرفته است.
بابا طاهر در یکی از دوبیتی‌های معروفش سال تولد خود را به حروف ابجد گنجانیده که پس از محاسبه بوسیله میرزا مهدی خان کوکب، سال ۳۲۶ هجری به دست آمده است.
اما در این راستا رشید یاسمی با استناد به همان دو بیتی و اشاره به اهمیت عدد ۱۰۰۰ نزد اغلب ملل معتقد است که که منظور باباطاهر از واژه الف سال ۱۰۰۰م بوده و در نتیجه این استنباط، سال تولد او مقارن سالهای ۳۹۰ و ۳۹۱ (برابر با ۱۰۰۰ میلادی) محاسبه شده است. در نهایت او پس از ۸۵ سال زندگی، در همدان درگذشت.
