آموزشی بایدهای صحنه‌پردازی در داستان

[Tara Motlagh]

«صحنه‌پردازی و توصیف در داستان‌نویسی» یکی از ارزشمندترین مهارت‌های نوشتاری یک نویسنده است. بدین معنا که بتواند با طراحی و ساخت صحنه‌های عالی و جذاب نظر مخاطب را به نوشته خود جلب کند. برای همین در دنیای داستان‌نویسی، صحنه‌ها نقشی اساسی در ساختار متن دارند.

 

[Tara Motlagh]

صحنه‌پردازی در داستان یا سینما، مطابق با فرهنگ واژه‌ها به معنی چینش و آرایش روی صحنه است و می‌توان از روی آن چیدمان، ژانر هر داستان را به راحتی تشخیص داد.

 

[Tara Motlagh]

طبق گفته‌ی جمال میرصادقی:
«صحنه و صحنه‌پردازی در داستان بیانگر مکان، زمان و محیطی است که « عمل داستانی» در آن به وقوع می‌پیوندد. »

 

[Tara Motlagh]

اصول و قوانین در صحنه‌پردازی

1. توصیف دقیق:
جزئیات محیط، شخصیت‌ها و احساسات را به خوبی توصیف کن تا خواننده بتواند تصویر واضحی از صحنه در ذهنش بسازد.

 

[Tara Motlagh]

توصیفات در صحنه‌پردازی داستان نقش بسیار مهمی در جذب خواننده و ایجاد تصویر واضح از محیط و شخصیت‌ها دارند. در اینجا چند نکته برای نوشتن توصیفات مؤثر را می‌خوانیم:

 

[Tara Motlagh]

1. جزئیات دقیق: به جزئیات توجه کن. توصیف‌های دقیق از رنگ‌ها، بافت‌ها، صداها و بوها می‌تواند به خواننده کمک کند تا تصویر واضح‌تری از صحنه در ذهنش بسازد.

 

[Tara Motlagh]

2. استفاده از حواس: از حواس پنج‌گانه (بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه) برای توصیف صحنه‌ها استفاده کن. این کار به خواننده کمک می‌کند تا بیشتر در داستان غرق شود و احساسات را بهتر درک کند.

 

[Tara Motlagh]

3. تطابق با احساسات شخصیت‌ها: توصیف‌ها باید با احساسات و وضعیت شخصیت‌ها همخوانی داشته باشند. به عنوان مثال، اگر شخصیت در حال تجربه ترس است، توصیف محیط باید به گونه‌ای باشد که این احساس را تقویت کند.

 

[Tara Motlagh]

4. اجتناب از توصیف‌های اضافی: توصیف‌ها باید مختصر و مفید باشند. از توصیف‌های اضافی که به پیشرفت داستان کمک نمی‌کنند، پرهیز کن. هر توصیف باید هدفی داشته باشد.

 

[Tara Motlagh]

5. استفاده از تشبیه و استعاره: استفاده از تشبیه‌ها و استعاره‌ها می‌تواند توصیف‌ها را جذاب‌تر کند و به خواننده کمک کند تا احساسات و تصاویر را بهتر درک کند.