غیرپارسی برترین نویسندگان در «ادبیات ژاپنی»

[Me~]

ژاپن با فرهنگ و تاریخ غنی و کهن خود، به شکل گسترده به عنوان زادگاه اولین رمان جهان در نظر گرفته می شود، و البته زادگاه سه نویسنده ای که جایزه ی «نوبل ادبیات» را از آن خود کرده اند. از شاعران کلاسیک دوره ی «اِدو» گرفته تا نویسندگان مدرن و خالقین «مانگا»، عمق و وسعت «ادبیات ژاپن» برای مخاطبین سراسر جهان شگفت انگیز بوده است. در حقیقت مخاطبین می توانند تنها با مطالعه ی آثار ادبی این کشور، تمام گستره ی تجارب و عواطف بشر را تجربه کنند.

 

[Me~]

یوکو اوگاوا


«اوگاوا» یکی از تأثیرگذارترین و شناخته شده ترین نویسندگان ژاپنی در عصر کنونی است که در آثارش، تنوع شگفت انگیزی به چشم می خورد. هر کدام از کتاب های «اوگاوا» را می توان به راحتی در ژانری متفاوت قرار داد—از «داستان پادآرمان‌شهری» گرفته تا «درام خانوادگی» و «داستان وحشت گوتیک». «اوگاوا» معتبرترین جایزه ی ادبی ژاپن یعنی «جایزه آکوتاگاوا»، و همچنین «جایزه شرلی جکسون» را از آن خود کرده است.

موفق ترین اثر ترجمه شده از «یوکو اوگاوا»، کتاب «خدمتکار و پروفسور» است. داستان این اثر توسط خدمتکاری روایت می شود که استخدام شده تا از استاد ریاضی سالخورده ای مراقبت کند که همزمان با فاصله گرفتن از واقعیت به خاطر بیماری خود، جادوی علم ریاضیات را به خدمتکار نشان می دهد. کتاب «خدمتکار و پروفسور» یک داستان عاشقانه نیست، اما به شکلی هنرمندانه به وجوه مختلف عشق می پردازد.

 

[Me~]

قسمتی از کتاب نویسنده:


هیچ وقت واقعا به نظر نرسید برای استاد مهم باشد که ما جواب درستِ یک مسئله را پیدا کنیم. حدس های بیهوده و از سر ناامیدیِ ما را به سکوت ترجیح می داد و حتی وقتی آن حدسیات به سوالات جدیدی منجر می شدند که ما را از مسئله ی ‌اصلی فراتر می برد، خوشحال تر هم می شد. نسبت به آن چه اسمش را «تصحیحِ محاسبه ی ‌غلط» می گذاشت، احساس خاصی داشت چون معتقد بود اشتباه ها اغلب به اندازه ی ‌جواب های درست روشنگرند. این به ما جسارت می داد، حتی وقتی بیشترین تلاشمان هم به نتیجه نمی رسید. از کتاب «خدمتکار و پروفسور»

 

[Me~]

هاروکی موراکامی



اگر تنها یک نویسنده ی برجسته ی ژاپنی—چه کلاسیک و چه مدرن—نیازی به معرفی نداشته باشد، آن نویسنده «هاروکی موراکامی» است! او یکی از نویسندگان کم تعدادی است که آثارش هم در دنیای غرب و هم شرق، توجه و علاقه ی مخاطبین و منتقدین را به خود جلب کرده است.

«موراکامی» با داستان های منحصر به فرد، عجیب و سوررئالیتی خود که مضمون هایی همیشگی از جمله گربه ها، زنان گمشده، موسیقی جاز و جهان های موازی در آن ها به چشم می خورد، توانسته نام خود را به عنوان یکی از موفق ترین نویسندگان معاصر در «ادبیات ژاپن» و ادبیات جهان مطرح کند.

یکی از پرفروش ترین آثار «موراکامی»، کتاب «جنگل نروژی» است که داستان دانشجویی را روایت می کند که عاشق دو زن می شود: یکی، دوست یکی از دوستانش که خودکشی کرده و دیگری، دختری عجیب که هر کاری دلش بخواهد انجام می دهد.

 

[Me~]

قسمتی از کتاب نویسنده:




اگر ذهنم را آرام کنم، از هم فرو می پاشم. همیشه این گونه زندگی کرده ام و این تنها راهی است که برای ادامه ی زندگی بلدم. اگر برای یک ثانیه آرام بگیرم، دیگر هرگز نمی توانم راهم را پیدا کنم. تکه تکه می شوم و تکه هایم را باد با خود خواهد برد. از کتاب «جنگل نروژی»

 

[Me~]

هیرومی کاواکامی


«کاواکامی» که یکی از برجسته ترین نویسندگان معاصر ژاپن به حساب می آید، نام خود را به عنوان نویسنده ای مطرح کرده که درکی کامل از روابط میان انسان های عادی دارد. این روابط ممکن است عاشقانه، دوستانه، کاری و یا خانوادگی باشند اما عشق و دوستی در همه ی آن ها به شکلی هنرمندانه توسط «کاواکامی» مورد کاوش قرار می گیرد.

موفق ترین اثر این نویسنده، کتاب «حال و هوای عجیب در توکیو» است که داستان زنی کارمند و ماجرای ملاقات او با استاد سابقش را روایت می کند. «کاواکامی» رابطه ی جذاب این دو شخصیت را به کار می گیرد تا چشم اندازی از زندگی در کشورش را به تصویر بکشد؛ چشم اندازی از دنیاهای متفاوتِ ژاپن پیش از جنگ و پس از جنگ، و همینطور پیامدهای مواجهه ی این دو دنیا با یکدیگر.

 

[Me~]

قسمتی از کتاب نویسنده:




دم پیشخان نشستم و «ماهی تون همراه با لوبیای سویای تخمیر شده، ریشه ی نیلوفر آبی سرخ شده و موسیر شور» سفارش دادم. در همین حین، پیرمردی که کنار من نشسته بود تقریبا به صورت همزمان، «موسیر شور، ریشه ی نیلوفر آبی سرخ شده و ماهی تون همراه با لوبیای سویای تخمیر شده» درخواست کرد. وقتی به سمتش نگاهی انداختم، دیدم که او هم داشت مستقیما به من نگاه می کرد. با خودم گفتم، چرا چهره اش را می شناسم…؟ سنسه به حرف آمد. ‌«ببخشید، شما اِتسکیکو اُماچی هستید؟» من که تعجب کرده بودم، در پاسخ به نشانه ی بله، سر تکان دادم. سنسه گفت: «گهگاه شما را اینجا دیده ام.» از کتاب «حال و هوای عجیب در توکیو»

 

[Me~]

یوکیو میشیما


«میشیما» سرنوشت عجیب و پر فراز و نشیبی داشت. او یک فعال سیاسیِ راستگرای افراطی بود که سرسختانه به بازگرداندن ژاپن به گذشته ی نظامی و اقتدارگرایانه ی این کشور اعتقاد داشت. این اعتقاد، آنقدر سفت و سخت بود که «میشیما» تلاش کرد کودتایی را علیه حکومت به انجام برساند، که البته به شکستی بزرگ انجامید و باعث شد این نویسنده به سبک ساموریی ها دست به خودکشی بزند.

«میشیما» در طول دوران حرفه ای خود، داستان های پرتعدادی را خلق کرد که تقریبا تمام آن ها، استعاره هایی از نگرش خودش نسبت به ژاپنِ پس از جنگ بودند و یا گاهی اوقات حتی مانیفست هایی برای تغییر در سبک زندگی ژاپنی ها به حساب می آمدند. «میشیما» چندین بار تا آستانه ی دریافت جایزه ی «نوبل ادبیات» پیش رفت، و وقتی خبر خودکشی او منتشر شد، دوست نزدیکش یعنی «یاسوناری کاواباتا» که جایزه ی «نوبل ادبیات» را به دست آورده بود، اندکی بعد از او پیروی کرد و جان خود را گرفت.

 

[Me~]

قسمتی از کتاب نویسنده:




پسر به خاطر نمی آورد که این دختر را پیش از این دیده باشد. چرا که چهره ای در یوتاجیما نبود که او نشناسد. در نظر اول، گمان کرد که غریبه است. اما لباس دختر مثل لباس اهالی بود. تنها تفاوتش با دیگر دختران جزیره، حالت ایستادن و خیره شدنش به دریا بود. مخصوصا از جلوی دختر رد شد. مثل کودکی کنجکاو که به غریبه ای خیره شود، ایستاد و به چشمان دختر زل زد. دختر کمی اخم کرد ولی همان طور خیره به دریا ماند و نگاهش را به طرف پسر برنگرداند. پسر پس از این کنجکاوی دقیق و بی صدا، به سرعت به راهش ادامه داد. از کتاب «آوای امواج»

 

[Me~]

کنزابورو اوئه


«اوئه» یکی دیگر از نویسندگان ارزشمند ژاپنی است که جایزه ی «نوبل ادبیات» را به دست آورده است. آثار او درباره ی چشم اندازهای در حال تغییرِ جامعه ی ژاپن و همچنین، درباره ی مشکلات ریز و درشت خانوادگی، فراموش نشدنی هستند. اما شاید قابل توجه ترین نکته در مورد آثار «اوئه» این باشد که کتاب های او همچنان با زمانه ی کنونی کاملا در ارتباط هستند. لحنی منحصر به فرد در آثار او وجود دارد که باعث می شود این کتاب ها پس از گذشت چندین دهه همچنان تازه و امروزی جلوه کنند.

کتاب «گریه ی آرام»، شاهکاری در ادبیات پس از جنگ است که همه ی ویژگی های ذکر شده در بالا را دارد. دو برادر که در روستایی آرام و خلوت ساکن هستند، تصمیم می گیرند مسیر زندگی خود را از یکدیگر جدا کنند اما اتفاقات گریزناپذیر و دست سرنوشت، آن ها را دوباره در مسیر هم قرار می دهد.