بزرگان تاریخ بزرگان تاریخ ادبیات ایران

[DELVIN]

بزرگان تاریخ ادبیات ایران:

 

[DELVIN]

ابوالقاسم فردوسی

 

[DELVIN]

ابوالقاسم فردوسی طوسی، که به عنوان فردوسی شناخته می شود، شاعر ایرانی است که در روستای پاژ شهر طوس در منطقه ای تاریخی خراسان، شمال شرقی ایران در زمان امپراتوری سامانی متولد شد. معروف ترین اثر فردوسی "شاهنامه" که با عنوان "کتاب پادشاهان" ترجمه شده، طولانی ترین کتاب شعر حماسی جهان است که در سال ۱۰۱۰ میلادی کامل شد. این اثر بی نظیر همچنین به عنوان حماسه ملی ایران نیز شناخته می شود.

 

[DELVIN]

اعتقاد بر این است که سال درگذشت او بین ۱۰۲۰-۱۰۲۶ میلادی است. آرامگاه فردوسی در طوس، مشهد، شمال شرق ایران (در منطقه خراسان) واقع شده است.

 

[DELVIN]

عمر خیام

 

[DELVIN]

عمر خیام ریاضی دان، ستاره شناس و شاعری بود که شعرهایی کوتاه و مختصر در باب زندگی، باده و شادی سرود. وی در نیشابور، شمال شرق ایران به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در نزدیکی دربار حاکمان سلجوقی گذراند. این دوره شاهد جنگ صلیبی اول بود.

 

[DELVIN]

به عنوان یک ریاضیدان، او بیشتر به خاطر تمرکز بر روی طبقه بندی معادلات مکعب شناخته شده است و همچنین در کشف آکسیوم موازی نیز نقش داشته است. اگر از جنبه ستاره شناس بودن خیام نگاه کنیم، او تقویم جلالی، یک تقویم خورشیدی با یک چرخه بینابینی دقیق ۳۳ ساله طراحی کرد.

 

[DELVIN]

نظامی گنجوی

 

[DELVIN]

جمال‌الدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد، متخلص به نظامی گنجوی یکی از شاعران بزرگ و نامی ایران در سال ۵۳۵ هجری قمری در گنجه متولد شد. وی در ادبیات فارسی و عربی، ریاضیات، نجوم، فلسفه و اصول اخلاق تبحر داشت. اشعار بزمی نظامی بسیار معروف است و شناخته شده ترین اثر او پنج گنج است. علی رغم متولد شدن در آذربایجان، نظامی اشعارش را به فارسی نوشت. اثر گنجوی به عنوان یکی از بهترین و معنادارترین شعرهای عاشقانه در ادبیات فارسی شناخته شد

 

[DELVIN]

مولانا