آموزشی بک‌استوری کاراکتر چیست

[Tara Motlagh]

در بسیاری از داستان‌ها، پیش‌زمینه شخصیت‌ها از اهمیت کمتری برخوردار است. در این موارد، نویسنده باید از افراط در ارائه جزئیات خودداری کند.

 

[Tara Motlagh]

در کل، به خاطر داشته باشید که هدف اصلی شما به عنوان نویسنده، ایجاد یک تجربه خواندنی و جذاب برای مخاطب است. گاهی اوقات، پنهان کردن برخی اطلاعات می‌تواند به این هدف کمک کند.

 

[Tara Motlagh]

۶. استفاده از پیشینه برای انگیزه دادن به شخصیت‌ها

پیشینه می‌تواند در توضیح اعمال و شخصیت کنونی یک شخصیت بسیار مفید باشد و حتی باعث ایجاد همدلی بیشتر مخاطب با او شود. انگیزه یک شخصیت می‌تواند تحت تأثیر هر چیز بزرگی یا کوچکی قرار بگیرد. اینکه این تأثیر یک رویداد واحد باشد که مسیر زندگی‌اش را تغییر می‌دهد یا نحوه بزرگ شدن او، بک استوری یک شخصیت اغلب اعمال کنونی‌اش را توجیه می‌کند.

 

[Tara Motlagh]

برای مثال، سریال تلویزیونی "دکستر" به این خاطر غیرمعمول است که شخصیت اصلی آن یک قاتل زنجیره‌ای است. سازندگان این سریال (و نویسنده اصلی، جف لیندسی) با دادن یک پیشینه دلخراش به شخصیت اصلی، این موضوع را برای مخاطب قابل قبول‌تر کرده‌اند.

 

[Tara Motlagh]

در ابتدای سریال، می‌فهمیم که دکستر در کودکی شاهد قتل وحشیانه مادرش بوده است و این اتفاق تأثیر بسیار عمیقی بر روان او گذاشته است. این آسیب روانی باعث بروز تمایلات جامعه‌ستیزی در دکستر شده و در نهایت او را به سمت قتل‌های زنجیره‌ای سوق داده است.

 

[Tara Motlagh]

با نشان دادن این بخش از گذشته دکستر (و اجازه دادن به او برای توضیح دلایل اخلاقی‌اش برای کشتن تنها افراد بدکار)، مخاطب با او همدلی می‌کند و علی‌رغم اعمال خشونت‌آمیز او، برایش احساساتی پیدا می‌کند.

 

[Tara Motlagh]

البته برخی از بینندگان و خوانندگان معتقدند که پیشینه دکستر شاید بیش از حد اغراق‌آمیز باشد و با یافته‌های روانشناسی مدرن همخوانی نداشته باشد. به همین دلیل، نویسندگان تازه‌کار بهتر است از ساختن پیشینه‌های بسیار عجیب و غریب برای شخصیت‌هایشان، حتی اگر در ژانرهای خیالی مشغول نوشتن باشند، اجتناب کنند.

 

[Tara Motlagh]

۷. ساختن یک پیشینه باورپذیر

نوشتن یک پیشینه غم‌انگیز یا دراماتیک آسان است و اغلب منطقی به نظر می‌رسد، اما مراقب باشید که زیاده‌روی نکنید. این موضوع به چارچوب داستان شما بستگی دارد. هرچند یک گذشته تاریک و مرموز می‌تواند جذاب و انگیزه‌بخش باشد، اما زمانی فرا می‌رسد که میزان رنج‌هایی که شخصیت اصلی شما متحمل می‌شود، حس واقع‌گرایی خود را از دست می‌دهد یا بیهوده به نظر می‌رسد.

 

[Tara Motlagh]

شخصیت اصلی شما می‌تواند یتیمی با قدرت‌های ناشناخته باشد، اما نباید همچنین شاهد قتل والدین خود بوده باشد و از یک سانحه هوایی که همه دوستانش را کشت جان سالم به در برده و از خانه فرار کرده باشد، مگر اینکه شما در حال فاش کردن این هستید که او در واقع یک خداست!

 

[Tara Motlagh]

پرسی جکسون یک مثال خوب از شخصیتی با پیشینه‌ای واقع‌گرایانه (اما دراماتیک) است. اگرچه داستان‌ها در دنیایی جادویی اتفاق می‌افتند که در آن خدایان یونانی، نیمه‌خدایان و هیولاهای افسانه‌ای واقعی هستند، اما آنها همچنین بر شخصیت اصلی متمرکز هستند که پیشینه‌ای بسیار مرتبط‌تر دارد.