روانشناسی کودک بیماری روانی کودک آزاری

[توکـیو]

بعضی از والدین به اشتباه علائم سوءرفتار و آزار کودکشان را می‌بینند ولی آن را نادیده می‌گیرند، چون نمی‌توانند آن را باور کنند یا نمی‌خواهند با آنچه اتفاق افتاده است مواجه شوند و وقتی فرد آزاردهنده از اعضای خانواده باشد، پذیرش این مسئله حتی سخت‌تر خواهد شد. از سوی دیگر، حتی زمانی که مراقب علائم جسمی و تغییرات رفتاری کودک هستید که می‌تواند نشانه‌ٔ سوءرفتار باشد، باز هم ممکن است فهمیدن اینکه دقیقاً چه اتفاقی افتاده دشوار باشد. اما شاید توصیه‌های زیر بتواند به شما در تشخیص این مشکل یا پیشگیری از آن کمک کند:

 

[توکـیو]

به غریزهٔ خود اعتماد کنید: شما همیشه مجبور به تکیه بر حدس و گمان هستید. یک کودک می‌تواند دلایل بسیار زیاد دیگری برای کج‌خلقی یا کناره‌گیری داشته باشد. اما والدین فرزندانشان را خیلی خوب می‌شناسند، بنابراین شما باید سعی کنید قطعات پازل را کنار هم بگذارید و بر اساس حس غریزی خود عمل کنید.

 

[توکـیو]

با کودکتان صحبت کنید: اگر فرزندتان به اندازه‌ای بزرگ شده است که بتواند خوب صحبت کند، به طور منظم سؤالاتی از او بپرسید. به عنوان مثال، «امروز اتفاقی برات افتاد که دوست نداشته باشی؟» یا «تا حالا توی مهدکودک از کسی ترسیدی؟» وقتی او عادت کند که اگر چیزی ناراحتش کرد زود به شما بگوید، احتمال بیشتری هست که در صورت وجود مشکلی جدی آن را هم به شما بگوید. اما نه به شکلی خیلی مشخص که او را بترسانید، چون فرزندتان ممکن است کودک از سؤالات مضطربانه و زیاد والدینش پریشان شود و حقیقت را به شما نگوید.

 

[توکـیو]

اعتماد فرزندتان را جلب کنید: سعی کنید با کودکتان ارتباط و پیوندی خوب و روابطی صمیمی داشته باشید تا همه چیز را به شما بگوید. درست است که وقتی پای آزار کودک در میان است، بیشتر بچه‌ها حقیقت را می‌گویند اما گاهی نیز تمایلی به این کار ندارند، چون آنها نمی‌خواهند آن شخص را به دردسر بیندازند. آنها احساس گناه می‌کنند و ممکن است احساس کنند که این اتفاق به این خاطر افتاده است که آنها بچهٔ بدی بوده‌اند، زیرا بچه‌ها درک درستی از چرایی کودک‌آزاری ندارند.

 

[توکـیو]

به دنبال علائم بگردید: اگر فرزندتان چون خیلی کم سن و سال است یا خیلی خوب حرف نمی‌زند، نمی‌تواند به شما بگوید چه اتفاقی افتاده، مشخص کردن نوع آزار به طور دقیق می‌تواند دشوارتر از معمول باشد. کاری که شما می‌توانید انجام دهید این است که او را برای علائم وجود یک مشکل با دقت زیر نظر بگیرید. بعضی از والدین علائم آزار از جمله خونریزی داخلی و جراحت را تنها زمانی کشف می‌کنند که فرزندشان را به خاطر اینکه گریه‌اش قطع نمی‌شده است یا بیش از حد بهانه‌گیر و کج‌خلق بوده، پیش پزشک می‌برند.