پزشکی بیماری سالک

[Smile]

روش های آزمایشگاهی بسیاری برای تشخیص بیماری سالک وجود دارد. رایج ترین آزمایش برای شناسایی انگل لیشمانیا در بدن، تهیه نمونه از بافت زخم های پوستی ( لیشمانیوز جلدی) یا بافت مغز استخوان (لیشمانیوز احشایی) و بررسی وجود انگل لیشمانیا در زیر میکروسکوپ می باشد

 

[Smile]

همچنین روش های کشت خاص، روش های سرولوژیک برای تشخیص نوع آنتی بادی ( پاسخ سیستم ایمنی به انگل های موجود در بدن) برای تشخیص لیشمانیوز احشایی و آزمایشات ملکولی برای تشخیص DNA انگل استفاده می شوند

 

[Smile]

در حال حاضر در آزمایشگاه پاتوبیولوژی اهواز آزمایش تشخیص بیماری سالک با استفاده از تهیه نمونه از بافت زخم های پوستی و یا مغز استخوان انجام می شود.

همچنین آزمایش تشخیص مولکولی که روشی بسیار دقیق برای شناسایی DNA انگل لیشمانیا می باشد، در این آزمایشگاه قابل انجام است

 

[Smile]

درمان بیماری سالک
اطمینان از تشخیص صحیح بیماری قبل از شروع درمان اهمیت دارد. گزینه های درمانی باید برای هر شخص به طور جداگانه و بر اساس نوع بیماری انتخاب گردد. شکل سالک، نوع سالک، شدت بیماری و سلامت عمومی بیمار در انتخاب گزینه درمانی موثر هستند

 

[Smile]

به طور معمول زخم های پوستی ناشی از سالک به خودی خود درمان می شوند و حتی نیازی به درمان نیست. ولی ممکن است ماه ها و یا سال ها به طول بیانجامد و اسکار های ناخوشایندی بر جای بگذارند. نگرانی دیگری که برای برخی از انواع انگل ها وجود دارد این است که این نوع انگل ها توانایی انتشار از پوست به لایه های مخاطی بینی، دهان و گلو (لیشمانیوز مخاطی ) را دارند

 

[Smile]

لیشمانیوز مخاطی شاید تا سال ها بعد از بهبود زخم های اولیه مشخص نشود. انتخاب درمان مناسب برای عفونت های پوستی می تواند از بروز لیشمانیوز مخاطی پیشگیری کند