بیوگرافی بیوگرافی شاعر ایرانی | جامی

[Kosarvalipour]

در دیوان نورالدین عبدالرحمان جامی موارد بسیاری یافت میشود که تمامی اشاره به این سفر، حوادث و زیارت ها و شهر های مختلف و دل آزردگی ها و ملالت ها و نیایش او در این گشت و گذر می باشد.

 

[Kosarvalipour]

بی شک جامی را میتوانیم از بزرگترین شاعران قرن نهم بدانیم. بسیاری از تذکره نویسان او را خاتم شعرای پارسی زبان می دانند و برخی او را یکی از بنیانگذاران سبک هندی و روش پیچیده گویی می شمارند و این تا اندازهای درست می تواند باشد.

 

[Kosarvalipour]

لیکن جنبه قاطعیت ندارد زیرادر سروده های مولانا بسیاری موارد از سبک و روش قدیم و اصیل خراسانی و هم مضامین رایج سیک عراقی را میتوان یافت. البته این امر یعنی اغتشاش و درهم ریختگی سبک و فقدان روش و شیوه یی نمایان در شعر جامی تنها ویژه این سرآینده نمی باشد بلکه یکی از ویژگی های تاریخ ادبی قرن نهم می باشد.

 

[Kosarvalipour]

مزار نورالدین عبدالرجمان جامی در شمال غربی شهر هرات می باشد. جامی به افتادگی و گشاده رویی معروف بود و با اینکه زندگی ای بسیار ساده داشت و هیچ گاه مدح زورمندان را نمی گفت، شاهان و امیران همواره به او ارادت می ورزیدند و خود را مرید ایشان می دانستند.

 

[Kosarvalipour]

جانشینان الغ بیگ خصوصاً سلطان حسین بایقرا و امیر او علیشیر نوایی تا آخر عمر او را محترم می داشتند و اوزون حسن آق قویونلو، سلطان محمّد فاتح پادشاه عثمانی و ملک الاشراف پادشاه مصر از ارادتمندان او بودند.

 

[Kosarvalipour]

نورالدین عبدالرجمان جامی سرانجام در ۲۷ آبان ۸۷۱ – ۱۷ محرم ۸۹۸ هجری در سن ۸۱ سالگی در شهر هرات درگذشت. آرامگاه او در حال حاضر در شمال غربی شهر هرات واقع و زیارتگاه عام و خاص است است.

 

[Kosarvalipour]

از جامی دهها کتاب و رساله از نظم و نثر به زبان های فارسی و عربی به یادگار مانده است
آثار منظوم: جامی اشعار خود را در دو مجموعه بزرگ گردآوری کرده است:

 

[Kosarvalipour]

۱- دیوان های سه گانه شامل قصاید و غزلیات و مقطعات و رباعیات
جامی دیوان خود را در اواخر عمر به تقلید از امیر خسرو دهلوی در سه قسمت زیر مدون نمود:
۱-۱ فاتحة الشباب (دوران جوانی)
۱-۲ واسطة العقد ( اواسط زندگی)
۱-۳ خاتمة الحیاة ( اواخر حیات)

 

[Kosarvalipour]

دیوان قصاید و غزلیات این دیوان را جامی در سال ۸۵۸ – ۸۸۴ هجری – تدوین و تنظیم کرده است. قصاید نورالدین عبدالرجمان جامی در توحید و نعت پیامبر اسلام و صحابه و اهل بیت و نیز مطالب عرفانی و اخلاقی‌ است. جامی همچنین قصایدی در مدح یا مرثیه سلاطین و حکمای زمانش سروده است. غزلیات جامی غالباً از هفت بیت دست درازی نمی کند و اکثراً عاشقانه یا عارفانه است.

 

[Kosarvalipour]

از جامی مقطعات و رباعیاتی نیز باقی است که یا محتوی مسائل عرفانی است و اشاره به حقایق صوفیانه دارد یا نکته لطیف عاشقانه ای در آن نهفته است. دیوانی نیز به نام دیوان بی نقاط از جامی به جای مانده که در تمامی واژه های آن هیچ حرف نقطه داری استفاده نشده است.