آموزشی تدوین تداومی و تکنیک‌های آن

[اورانوس]

در واقع نمای معرف در تدوین فیلم، آغازگر صحنه است. تفاوت نمای معرف و نمای مادر در تدوین تداومی این است که نمای مادر شامل کل اجرا یا عمل است. در حالی که نمای معرف نمای آغازگر صحنه در تدوین فیلم می‌باشد. تدوینگر در نمای مادر، نماهای کوچکتر صحنه را برش می‌زند. اما در فن تدوین فیلم نمای معرف با نمای بعد از خود تکمیل می‌گردد و به عنوان نمای منفرد استقلال دارد. نمای معرف در تدوین تداومی فیلم با تفهیم بهتر و راحت‌تر وقایع صحنه و نمایش موقعیت فضایی بازیگران نسبت به یکدیگر به ویژه هنگام جابجایی و استقرار، نقش موثری در ساختار تدوین بر عهده دارد.

 

[اورانوس]

تکنیک زوایای معکوس یا نمای قرینه​

زوایای معکوس یا نمای قرینه یکی دیگر از تکنیک‌های تدوین تداومی است که در اکثر برنامه‌های تلویزیون، سریال‌ها و فیلم‌ها مشاهده می‌کنیم. در تدوین روایتی این تکنیک بیشتر در صحنه‌های گفتگو و موقعیت‌های نظیر آن به چشم می‌خورد. برای حفظ تداوم در تدوین، در زمان دکوپاژ صحنه باید خط فرضی رعایت شود. تصویر زیر نمونه‌ای از تکنیک زاویه معکوس را نشان می‌دهد. در این تصویر به نمای ۱ اصطلاحا نمای روی شانه و به نمای ۲ نمای تک شات گفته می‌شود.

 

[اورانوس]

تکنیک نمای انطباقی​

نمای انطباقی یکی از پرکاربردترین تکنیک‌های تدوین تداومی فیلم بشمار می‌رود. تدوینگرانی که از تکنیک تدوین روایتی استفاده می‌کنند یا فیلم‌هایی که در آنها از ترکیب تدوین تداومی و غیر تداومی استفاده شده است، نمای انطباقی کاربرد زیادی دارد. هنگام فیلم برداری صحنه‌های یک برنامه داستانی در زمان تدوین آن باید این اصل اساسی رعایت شود که از نظر حرکتی پایان هرنما در ابتدای نمای بعدی تکرار شود. در این صورت یافتن نقطه برش برای تدوینگر در تدوین تداومی آسان خواهد بود. به این ترتیب با تکنیک نمای انطباقی، تداوم از یک نما به نمای بعدی صحنه حفظ خواهد شد.

 

[اورانوس]

از سوی دیگر برش منطبق در تدوین فیلم روی ریتم نیز تاثیر می‌گذارد و به کمک انطباق می‌توان دورترین نقطه تا نزدیک‌ترین نقطه را تدوین کرد و حرکت پویا و روبه جلویی را برای مخاطب به نمایش گذاشت. با این کار از گیج شدن بیننده جلوگیری خواهید کرد.