موضوع نویسنده
- Nov
- 7,202
- 9,226
- مدال‌ها
- 7
درک چیستی خدایان مایایی هم مانند درک آنان از جهان پیچیده‌است و برای ذهن انسان‌های غربی ناآشنا می‌نماید.[۸۷] خدایان مایایی می‌توانستند شکل ظاهر و سرشت خود را تغییر دهند و دلیل ایجاد آثار گوناگون هنری نیز همین است که مایاها می‌توانستند هر صورتی برای خدایان خود متصور شوند و آن‌ها را مجسم سازند. باستان‌شناسان مطرح می‌کنند، بزرگترین خدای مایا ایتزامنا نام داشته‌است.[۸۸] همین خدا دوشکل دیگر نیز داشته‌است که آن یکی هوناب کئو[۸۹] به معنی نخستین خدای زنده و دیگری کوکولکان به معنی مار بالدار بود.[۹۰] باور مایاها این بود که خدای اصلی خود را به‌صورت کهکشان راه شیری نیز نشان داده و سرپرست و آفریدگار جهان است و بر همه خدایان سرپرستی می‌کند. کینیچ آهائو خدای خورشید[۹۱] و هوناهپو خدای ناهید[۹۲] بودند که این دوخدا معمولاً بر سر روز و شب با هم در کشمکش قرار داشتند. برای کشاورزان دو خدا به نام‌های یوم کاکس[۹۳] که خدای ذرت بود، وجود داشت و یکی هم چاک که خدای باران بود. چاک که بیشتر با چهرهٔ خزنده‌ای با دندان‌های شبیه مار تصویر می‌شد، چهار رنگ متفاوت داشت که به جهات جغرافیایی شمال، جنوب، شرق، غرب بازمی‌گشت و برای هرکدام به رنگ سفید، زرد، سرخ، سیاه درمی‌آمد. خدای ویژه و مورد احترام زنان ایکس چل نامیده می‌شد که مسئول تولد نوزادان شفا دادن به بیماران و پیشگویی بود.[۹۴] مایاها هرساله یا بعد از در خواست بزرگان دینی خود برای خشنودی خدایان خود قربانی می‌کردند به‌طوری‌که پادشاه قوم در مکانی بلند با خنجری کمانی شکل می‌ایستاد و فرد قربانی که دو طرفه بدنش توسط افرادی بسته شده بود بر روی تخت سنگی قرار داشت و پادشاه با خنجر قلب را در حالی که همچنان می‌تپید از بدن قربانی خارج و به سمت مردم می‌گرفت او قلب‌ها را در ظرفی از خون درون معبد خدایان نگهداری می‌کرد.
