موضوع نویسنده
- Jun
- 13,756
- 32,215
- مدال‌ها
- 10
«همین الان بگم، من گیجم! نمی‌دونم تولدش ششمه یا هفتم، اگه هفتم بود که عیب نداره، ی روز پیش پیش هپی!»
می‌دانست کجا می‌تواند شخص مورد نظرش را بیابد، بخش کتاب و در همان تالارهای شاهانه‌ای که مخصوص او بود!
به سمت آسانسور حرکت کرد. سوار آسانسور سپید رنگ تالار پزشکی و روانشناسی شد و دکمه «بخش کتاب» و سپس «تالار رمان» را فشرد. امیدوار بود که اشتباه نکرده باشد و بتواند دخترک را آن‌جا بیابد.
حدسش درست بود! مهسا، روبه‌روی مدیران تالار رمان ایستاده بود و لیست رمان‌های تایید نشده را برای آن‌ها می‌خواند. گوشه‌ای ایستاد و منتظر ماند که کار ارشد آن بخش، تمام شود. مهسا یا همان ام اچ پی، بعد از تقسیم کردن کارها میان مدیران آن تالار، به سوی آسانسور پا تند کرد. دخترک، لبخندی زد و دستی به لباسش کشید، قدمی جلو برداشت و راه مهسا را بست. با ذوق دستانش را به هم کوبید و رو به مهسای شاکی گفت:
- مهیسا، مهیسا، زود باش بیا کارت دارم!
مهسا نگاهی به ساعت گران قیمتش انداخت و با نشاندن اخم بر روی صورت زیبایش، رو به درسا با لحنی جدی گفت:
- ساعت چهار و بیست و هشت دقیقه بیا نمایم!
و سپس بی‌توجه به چشمان درشت شده و دهان باز مانده دختر، دنباله لباس پرنسسی و اکلیلی آبی رنگش را گرفت و وارد آسانسور شد.
نفیسه که تازه از تاپیک رمانش بیرون آمده و شاهد این گفت‌وگو کوتاه میان این دو مدیر بود، با لبخندی بزرگ به سوی درسا رفت و دستش را بر شانه‌اش کوبید.
- تو فقط بگو که مهمونی آمادست یا نه، آوردن مهسا با خودم!
درسا، با مظلومیتی که همیشه داشت «هرکی بگه دروغ نگو و تو مظلومیت، خودم می‌زنمش!» سرش را به معنای آماده بودن مهمانی بزرگش تکان داد و نفیسه را با نگاه اشکی‌اش بدرقه کرد. شکست بزرگی خورده بود زیرا مهسا هیچ توجه‌ای به سخنش نکرده و تنها ساعتی را برای ملاقات به او گفت!
نفیسه، با سرعت به تالار طراحی رفت. مهسا در حال سخن گفتن با عموی بزرگ انجمن، جناب حیدار بود. بر روی مهسا پرید و بی‌توجه به تعجب و سوالات آن دو نفر، دست مهسا را گرفته و به سوی تالاری زیبا و پر از احساس که در این ماه، به شدت میزبان تولدها و جشن‌ها بود راه افتاد. مهسا صدای دادش بالا رفت و گفت:
- یا می‌گی داری کجا می‌بری منو یا می‌دم مدیرا...
نفیسه دیگر صدایش را نمی‌شنید، زیرا وارد تاپیکی بر از هلهله، شادی و رقص شده بودند!
درسا، با لبخندی گوشه لب همراه با ارشد عمومی، یاس یا همان هستی، به سمت مهسا و نفیسه آمد.
ویتامین، میکروفون را در دست گرفت و قبل از بیرون آمدن هر حرفی از زبان آن درسای مظلوم، با دستانش مهسا را نشان داد و رو به حضار گفت:
- قصد ندارید آهنگ تولد مبارک بخونید براش؟!
درسا دست به سی*ن*ه، با نگاهی پر از حرص و غضب به ویتامین خیره شد و فریاد کشید:
- اگه بذارید من یکم حرف بزنم!
ویتامین با خنده گفت:
- ای جد، باشه بامزم!
دختر، لبخندی به مهسا زد و گفت:
- تو این روز طلایی تو اومدی به دنیا
وجود پاکت اومد تو جمع خلوت ما
تو تقویما نوشتیم تو این ماه و تو این روز
از آسمون فرستاد خدا یه ماه زیبا
@MHP
خب، مهیسام، کاملا مشخصه که اون متنی که من تو ذهنم بود نشده، و اول بخاطر این موضوع ازت عذر می‌خوام!
بعدش هم، تولدت مبارک جان جانان!
بریم سراغ هدیه و تم و کیک؟!
خب، مهیسام، کاملا مشخصه که اون متنی که من تو ذهنم بود نشده، و اول بخاطر این موضوع ازت عذر می‌خوام!
بعدش هم، تولدت مبارک جان جانان!
بریم سراغ هدیه و تم و کیک؟!
