متفرقه توی کدوم نقطه از زندگیت دلت برای خودت به درد اومد؟

[..Shadow..]

درود
توی کدوم نقطه و زمان دلت برای خودت سوخت و خاکستر شد؟! ​

دقیقا یه سال پیش همین موقع(:

 

[T.J]

دیدی وقتی بغض نفستو بریده بعد یه حالتی مثل گُر گرفتگی داری؟ وقتی به خودت میایو میبینی رد اشک روی صورتت میسوزه و بعدش اون هق‌هقی که سعی داری کسی نشنوه همونی که وقتی میشینه توی گلوت دلت می‌خواد داد بزنی بگی بی دین و ایمونا خب بسه دیگه..
همون جا میسوزی خاکسترم میشی دروغ نگم هیچیم ازت باقی نمی‌مونه:)

 

[Yammakh]

جایی که متوجه شدم نه امکان نداره من دچار حسرت و پشیمونی بشم ولی شدم؛ اونم بابت تمام تصمیمات و کارای خودم و اطرافیانم.
حسرت و پشیمونی هم کم چیزی نیستا می‌تونه با انواع احساسات منفی به وجودت رخنه کنه و با افسردگی و کاهش یا افزایش شدید وزن و بیماری‌های دیگه تو رو زمین بزنه. اصلا بخوام دقیق بگم فکر و خیال آدمو می‌کشه و عذاب وجدان کرده و نکرده‌های زندگی بدترین نوع فکر و خیالن. همچنان بابت یه سری چیزا شرمنده‌ی خودم هستم و این درد همیشه همراه منه. :"(

 

[ام کا اچ p.r]

اونجایی که فهمیدم بیشترین ضربه ها رو خودم به خودم زدم خودم از همه بیشتر باعث درد کشیدنم شدم و خودم باعث و بانی ظلم هایی که بهم شد بودم!

 

[Lady Atrisa]

سال ۱۴۰۰ وقتی یکی از عزیزانم به خاطر کرونابستری شد وتادمه مرگ رفت وبرگشت فهمیدم زندگی ارزش حساب بازکردن نداره چه برسه غصه خوردن

 

[حامی نارنگی]

خیلی وقتا می‌بینم دختره رمان می‌نویسه از عشق بین یه دختر با سه پسره نصف پارتاش در مورد 🔞 هست نه داستان خاصی داره نه شخصیت پردازی داره صحنه پردازیش فقط توی لحظات خاک برسری
مامانش پشتشه ازش حمایتش می‌کنه رمانش خیلی معروفه
من هشت ساله سگ دو میزنم حمایت بخوره تو سرشون خانواده ام میگن من دیوونه ام چون ژانر فانتزی می‌نویسم در مورد موجودات خیالی می‌نویسم

خیلی دلم به حال خودم می‌سوزه توی خانواده‌ای که انشا رو نمی‌تونند بنویسند من به نویسندگی علاقه پیدا کردم

 

[نور]

نمی‌دونم شاید همونجا که همه باهام حرف میزدن ولی نمی‌تونستم بپذیرم..

 

[Munster]

اون جایی که طرد شدم »:

 

[-pariya-]

اون نقطه‌ای ک فهمیدم توی لحظات سخت فقط خودت داری

 

[Me~]

اونجایی که از همه طرف حتی دوست صمیمیم طرد شدم و دیگه هیچ چیز مثل قبل نشد.