تکست تکست | نیما یوشیج

[yeganeh2025]

راست گویند این که : من دیوانه ام در پی اوهام یا افسانه ام زان که بر ضد جهان گویم سخن یا جهان دیوانه باشد یا که من بلکه از دیوانگان هم بدترم زان که مردم دیگر و من دیگرم

 

[yeganeh2025]

من دلم سخت گرفته است از این
میهمان‌خانه‌ی مهمان‌کش روزش تاریک
که به جان هم نشناخته انداخته است:
چند تن خواب آلود
چند تن ناهموار
چند تن ناهشیار...​

 

[yeganeh2025]

جاده اما ز همه ک.س خالي است
ريخته بر آوار آوار
اين منم به زندان شب تيره که باز
شب همه شب
گوش بر زنگ کاروانستم​

 

[yeganeh2025]

خانه ام ابری ست، یکسره روی زمین ابری ست با آن
از فراز گردنه خرد و خراب و مسـ*ـت باد میپیچد.​

 

[yeganeh2025]

آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید!
نان به سفره،جامه تان بر تن؛
یک نفر در آب می‌خواند شما را...​

 

[yeganeh2025]

در درون شهر کوران دردها دارم ز بینایی​

 

[yeganeh2025]

ن شوریده را که چاره نیست، بایدم تا زنده‌ام در درد زیست

 

[yeganeh2025]

آی آدم‌ها! که بر ساحل نشسته شاد و خندانید… یک نفر در آب دارد می‌سپارد جان

 

[yeganeh2025]

در شب سرد زمستانی، کوره‌ی خورشید هم چون کوره‌ی گرم چراغ من نمی‌سوزد

 

[yeganeh2025]

می‌تراود مهتاب، می‌درخشد شب‌تاب… نیست یک دم که شکند خواب به چشم ک.س